Imiennik: Dezyderiusz

Pochodzenia łacińskiego, od słowa desidero (pragnąć, tęsknić). Oznacza: ten, którego urodziny były upragnione przez rodziców. ZDROBNIENIA: Dezyderek, Dezyderiuszek. INNE FORMY: Dezydery, Dezydor, Dezydoriusz. OBCE FORMY: Desiderius (ogólnie przyj. forma), Désiré, Didier (fr.), Desider, Sider (niem.), Desiderio (hiszp., wł.), Dezyder, Dezyderius (czes., słowac.), Desider, Desiderij, Desiderio (połud.-słow), Dezideras (litew.), Desiderios (gr.), Dezsö, Deszér (węg.). Forma żeńska: Dezyderia.
PATRON:
Św. Dezyderiusz, arcybiskup Vienne. Piętnował króla Teodoryka i jego żonę Brunhildę, za co został ukamienowany w 607 roku. (Wspomnienie 23 maja).Św. Dezydery, biskup w Cahors (ok. 590–655 r.). Szczególną troską otaczał duszpasterstwo. Wznosił nowe obiekty sakralne i publiczne. (Wspomnienie 27 listopada).
ZNANE POSTACIE:
Dezyderiusz VIII, ostat. król Longobardów (ur. VIII w.). Dezydery Adam Chłapowski, pol. generał i reformator (23 V 1788–26 V 1879). Dezydery Szymkiewicz, botanik pol. (1885–1948).