Imiennik: Emilian

Pochodzenia łacińskiego, od słowa aemulus (ten, który rywalizuje, współzawodniczy, zazdrośnik) lub od nazwy rodu rzymskiego Emiliuszy (Aemilius). ZDROBNIENIA: Emilek, Milek. INNE FORMY: Emil, Emiliusz. OBCE FORMY: Emilian (ogólnie przyj. forma), Emilien (fr.), Emilianus, Aemilian (niem.), Emiliano (hiszp., wł.), Emilijan, Milan (połud.-słow), Emilijanos, Emilas (litew.), Aimilianos (gr.). Forma żeńska: Emiliana.
NAZWISKA:
Amelański, Amelian, Amielianowicz, Emelianow, Emelianowicz, Emielianowicz, Emielianowski, Emijanowicz, Emil, Emilianow, Emilianowicz, Emilianowski, Emiljan, Emiljanowicz, Emiljanowski, Imilian, Jemielanowicz, Jemielenów, Jemilianowicz, Milian, Milianowicz, Milianowski, Milijan, Omelanowicz, Omelanowski, Omelański, Omelewski, Omelijan, Omelko, Omelkowicz, Omeljanowicz, Omeloński, Omilanowicz, Omilanowski, Omielian, Omielianowicz, Omilian, Omilianowski, Omiljanowicz.
PATRON:
Św. Emilian, legionista z Durostorum (Bułgaria). Zmarł śmiercią męczennika w czasach panowania cesarza Juliana Apostaty w IV wieku. (Wspomnienie 18 lipca).Św. Emilian de la Cogolla, hiszpański pustelnik (ok. 473–574). Zbudował własną pustelnię na zboczu góry Cogolla, w miejscu zwanym dzisiaj San Millan de Yuso. Spędził tam 40 lat, opuszczając z rzadka samotnię, by wygłaszać kazania i przepowiadać przyszłość. (Wspomnienie 12 listopada).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Emilian z komedii F Dürrenmatta Romulus Wielki (1949).