Imiennik: Estera

Pochodzenia perskiego, od słowa ester (gwiazda). ZDROBNIENIA: Esterka. OBCE FORMY: Esther, Ester (ogólnie przyj. forma), Esthere, Hesther (ang.), Esterina (wł.), Esfira (ros.), Ester, Estera (czes., słowac.), Estera, Estir (połud.-słow.), Essi, Esteri (fiń.), Eszter (węg.).
NAZWISKA:
Estera, Esterkin, Esterman, Esterowicz, Esterski.
PATRONKA:
Estera, wg Starego Testamentu żona króla perskiego, Ksereksa I, która zapobiegła pogromowi swego ludu przez królewskiego wezyra Hamana. Wydarzenie to opisane jest w Księdze Estery. Księga ta została włączona do hebr. kanonu bibl., aby usankcjonować żyd. święto Purim, podczas którego jest odczytywana.
ZNANE POSTACIE:
Esterka, faworyta króla Kazimierza Wielkiego, matka jego synów Niemiry i Pełki. Estera Golde-Stróżecka, pol. i fr. działaczka polit. (1 VIII 1872–2 IX 1938).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Estera, piękna Żydówka, bohaterka biblijnej Księgi Estery. Estera Gobseck z powieści Blaski i nędze życia kurtyzany H. Balzaca (1839/1847). Estera z powieści I. Bashevisa Singera Sztukmistrz z Lublina (1961).
NA EKRANIE:
Ekranizacja pow. Sztukmistrz z Lublina w reż. M. Golema (1979).
W POEZJI:
Rzadko się trafia to imię pachnące i gorące aż nadto,które nieraz za życia już hojną nagrodzone bywa zapłatą.Imię szczęśliwe i szczęście niosące bliskim bez uszczerbku dla siebie,imię zapisane szczodrymi gwiazdami miłości na niebie. Kazimiera Iłłakowiczówna, „Estera”