Imiennik: Eufemia

Pochodzenia greckiego, od słowa euphemos (przychylny, dobrze wróżący). Oznacza: ta, która może liczyć na pomyślne losy. Stąd określenie eufemizm – wyraz, używany zastępczo w celu złagodzenia wyrażenia nazbyt dosadnego, nieprzyzwoitego. ZDROBNIENIA: Fema, Femka, Offka. INNE FORMY: Eufamia, Eufania, Eufemija, Eufemja. OBCE FORMY: Euphemia, Eufemia (ogólnie przyj. forma), Euphemia, Eupheme, Effie (ang.), Eufemia, Euphemia (niem.), Euphémie (fr.), Eufemia (hiszp., wł.), Evfimija (ros.), Eufemia, Ofka (czes.), Efimija, Eufemija, Fema, Fuma (połud.-słow.). Forma męska: Eufemian, Eufemiusz.
ZNANE POSTACIE:
Eufemia, córka Kazimierza I Kujawskiego (ur. XIII w). Eufemia, córka Siemowita IV Mazowieckiego, żona Bolesława I, księcia cieszyńskiego (ur. XIV/XV w.). Eufemia (Ofka), córka księcia raciborskiego, ksieni klasztoru w Raciborzu (ur. XIV w.).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Eufemia, podsędkówna z Emancypantek B. Prusa.
AFORYZM:
Przedmiot, który lubi Eufemia, to oczywiście organiczna chemia.