Imiennik: Hanna

Odmiana imienia -> Anna. ZDROBNIENIA: Hania, Hanka, Haneczka, Haniusza, Hanula, Hanusia. INNE FORMY: Anna, Aneta. OBCE FORMY: Anna (łac., ogólnie przyj. forma), Ann, Anne, Nancy (ang.), Anna, Anne (niem.), Anne (fr.), Ana, Anica, Anka, Hana (połud.-słow.).
NAZWISKA:
Hana, Hanacz, Hanaczek, Hanaczewski, Hanaczowski, Hanakowski, Hanalski, Hanański, Hanarz, Hanaszkiewicz, Hanaszyński, Hanecki, Haneczkowski, Hanela, Hania, Haniakiewicz, Haniasz, Hanicki, Haniewicz, Hanin, Haniowicz, Haniszewski, Hankiewicz, Hankowski, Hanosiewicz, Hanowski, Hanulewicz, Hanusiewicz, Hanuszkiewicz, Hanycz, Hanyszkiewicz, Hańkiewicz.
ZNANE POSTACIE:
Hanna Rudzka-Cybisowa, malarka pol. (27 I 1897–3 II 1988). Hanka Ordonówna, aktorka, piosenkarka i tancerka pol. (25 IX 1902–2 lub 8 IX 1950). Hanna Ożogowska, pisarka pol. (20 VII 1904–26 IV 1995). Hanna Januszewska, pisarka pol. (20 IV 1905–18 VII 1980). Hanna Mortkowicz-Olczakowa, pisarka pol. (15 X 1905–9 VIII 1931). Hannah Arendt, amer. filozof pochodz. niem., teoretyk totalitaryzmu (16 X 1906–4 XII 1975). Hanna Malewska, pisarka pol. (21 VI 1911–28 III 1983). Hanna Muszyńska Hoffmannowa, pisarka pol. (26 I 1913–6 V 1995). Anna Hanka Bielicka, aktorka pol. (ur. 9 XI 1915). Hanna Jaraczówna, aktorka pol. (ur. 1916). Hanna Skarżanka, aktorka pol. (8 III 1917–8 XI 1992). Hanna Markowska-Mańkowska, pol. artysta plastyk (ur. 1919). Hanna Adamczewska-Wejchert, pol. architekt (1920–1996). Hanna Romana Dziechcińska, historyk lit. pol. (ur. 1924). Hanna Zofia Kirchner-Ładyka., pol. historyk sztuki (ur. 1930). Hanna Krall, pisarka pol. (ur. 20 V 1935). Hanna Lisowska, pol. śpiewaczka operowa (ur. 1939). Emilia Hanna Freudenreich, malarka pol. (ur. 1941). Hanna Schygulla, niem. aktorka filmowa pol. pochodzenia (ur. 1943). Hanna Suchocka, pol. premier (ur. 3 IV 1946). Hanna Gronkiewicz-Waltz, bankowiec pol. (ur. 4 XI 1952). Hanna Mikuć, aktorka pol. (ur. 1955). Hanna Kowalewska, pisarka pol. (ur. 1960).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Hania z dramatu T. Rittnera Głupi Jakub (1910). Hania Suchowolska z noweli H. Sienkiewicza Stary sługa (1875). Hanka, bohaterka dwóch utworów W. Orkana: powieści W roztokach i dramatu Franek Rakoczy (1908). Hanna Landsberg z powieści M. Frischa Homo Faber.
NA EKRANIE:
Ekranizacja pow. Homo Faber M. Frischa w reż. V. Schloendorffa (1990).
AFORYZM:
Z kuligiem ruszyła Hanna,W pierzynie się skończyła sanna.Włodzimierz ŚcisłowskiHania lubi czytać baśnie i gdy może — to czyta właśnie.
PRZYSLOWIA:
On chce Hanę, a nie ścianę. (Nie dba o posag)Hankam ci ja Matyjaszu, Hanka, a tyś mniemał, że wojewodzianka.
W POEZJI:
Ani ty moja, anim ja twój:Próżno mi, Haniu, o tobie śnić,Pryśnie marzenia pajęcza nićI snów tęczowych prześni się rój,Ja w swoją drogę, ty w swoją idź,Próżno mi, Haniu, o tobie śnić,Ani ty moja, anim ja twój!
Na palcu masz dyjament, w sercu twardy krzemień,Pierścień mi, Hanno, dajesz, już i serce przemień!Jan Kochanowski, „Do Hanny”Na kwitniącej, na jabłoniSłowik dzwoniTak srebrzyście, tak miłośnieO tej wiośnie,O młodości, o kochaniu...— Słyszysz, Haniu?Lucjan Rydel, „Hania”Idź, Hanko, przez dziedziniec.Słyszę tętent na mościeI kurzy się gościniec;Czy nie jadą tu goście?Adam Mickiewicz, „Lilije”