Imiennik: Hugo

Pochodzenia starogermańskiego, od słowa hugu (duch, dusza, bystrość, umysł). W Polsce notowane od XIII w. ZDROBNIENIA: Hugonek. INNE FORMY: Hugolin, Hugon. OBCE FORMY: Hugo, Hugon (ogólnie przyj. forma), Hugh (ang.), Hugo (niem.), Hue, Hugues, Hugue, Huon (fr.), Ugo, Ugone (wł.), Gugon (ros.), Ugonas (litew.), Aalto, Huugo (fiń.). Forma żeńska: Hugona.
NAZWISKA:
Hugo, Huget, Hugues.
PATRON:
Św. Hugo, opat Cluny (1024). Uczynił z Cluny jeden z ówczesnych najznaczniejszych ośrodków życia religijnego we Francji. (Wspomnienie 29 kwietnia).Św. Hugon, biskup Grenoble. Żył w latach 1053–1132. (Wspomnienie 1 kwietnia).Św. Hugo, biskup Auzerre (1053–1136). Dokonał reformy klasztorów na terenie swej diecezji. (Wspomnienie 10 sierpnia).Św. Hugo, biskup Lincoln (ok. 1140–1200). Z Francji wysłano go do Anglii, by tam założył placówki kartuskie. (Wspomnienie 17 listopada).
ZNANE POSTACIE:
Hugo van der Goes, malarz flam. (ok. 1440–1482). Hugo Grotius, filozof hol. (10 IV 1583–28 VIII 1645). Hugo Kołłątaj, pol. filozof i działacz polit.-oświatowy (1 IV 1750–28 II 1812). Ugo Foscolo, właśc. Niccolo Foscolo, wł. poeta i filolog (6 II 1778–10 IX 1827). Hugo De Vries, botanik hol. (16 II 1848–21 V 1935). Hugo Habermann, malarz niem. (ur. 1849). Hugo Junkers, niem. konstruktor samolotów (3 II 1859–3 II 1935). Hugo von Hofmannsthal, austr. liryk, dramaturg (1 II 1874–15 VII 1929). Hugo Dyonizy Steinhaus, pol. matematyk (1887–1972). Aalto (Hugo) Alvar, fiń. architekt i projektant (3 II 1898–11 V 1976). Ugo Betti, dramaturg wł. (4 II 1892–9 VI 1953). Hugh Todd Naylor Gaitskell, polityk bryt. (9 IV 1906–18 I 1963). Hugh Grant, aktor bryt. (ur. 1960).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Hugo. Powieść Krzyżacka J. Słowackiego.