Imiennik: Judyta

Pochodzenia hebrajskiego, od słowa Jehudit (mieszkanka Judei). ZDROBNIENIA: Judytka, Juta, Jutka. INNE FORMY: Judita, Juta, Jutta, Ita. OBCE FORMY: Judith, Judita (ogólnie przyj. forma), Juditha, Jutta, Jutte, Ita, Ite (niem.), Judit (hiszp.), Giuditta (wł.), Judif’, Iudif’ (ros.), Judita, Jitka, Juta (czes., słowac.), Judita (połud.-słow), Judit, Jutta (węg.), Iuudit, Jutta (fiń.).
PATRONKA:
Judyta, postać biblijna, bohaterka Księgi Judyty, noweli dydaktycznej z II w. p.n.e., powstałej w języku hebrajskim. Tematem księgi jest oblężenie Betulii, miasta w Judzie, przez wojska asyr. pod wodzą Holofernesa i jego śmierć zadana mu przez Judytę.
NAZWISKA:
Judycki, Judziński.
ZNANE POSTACIE:
Judyta, córka Mieszka III Starego. Judyta, córka Bolesława Krzywoustego, żona Ottona I, margrabiego brandenburskiego. Judyta z Bawarii, cesarzowa rzymska i królowa Franków (ur. 800). Dame Judith Anderson, aktorka amer. (1898–1992). Judy Garland, właśc. Frances Ethel Gumm, amer. aktorka i piosenkarka (10 VI 1922–22 VI 1969). Judith Dench, ang. aktorka (ur. 1934).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Judyta, postać ze Starego Testamentu, bohaterka wielu utworów literackich (W. Potocki, Ch.F. Hebbl, J. Giraudoux i inni). W sztuce popularne jest przedstawienie Judyty z odciętą głową Holofernesa. Judyta z dramatu J. Słowackiego Ksiądz Marek (1843). Judyta Wanderstraten z tragedii K. Gutzkowa Uriel Akosta (1847).
AFORYZM:
Kobiety fatalnej przykład to wzorcowy,Już od starożytności mężczyźni tracą głowy. Wiesław Błach
W POEZJI:
(...)Moja Judytka ma płowy włos; wymyka się z izbyrano na bagna strojne w gaiki brzozowe;gdy jeszcze były pod lodem i twarde z końcem lutego,początkiem marca– zbierała wśród kępek zmarzłe jagody żórawin dokwarty blaszanej lub garnca.Kazimiera Iłłakowiczówna, „Judyta”