Imiennik: Kleofas

Pochodzenia greckiego, od słów kleos (sława) i pater (ojciec). Oznacza: posiadający sławnych przodków. W Polsce notowane od XV wieku. ZDROBNIENIA: Kleofasik, Kleoś. OBCE FORMY: Cleophas (łac.), Cleophas, Cleopas (ang.), Kleophas (niem.), Cléopas, Cléophas (fr.), Cleofas (hiszp.), Cleofe (wł.), Kleofas, Kleopa (ros.), Kleofáš (czes.), Kleofas, Kleofa (połud.-słow.). Forma żeńska: Kleofasa, Kleopatra.
NAZWISKA:
Klafas, Klafaczyński, Klefas, Klefasiński, Klefaś, Klof, Klofa, Klofas, Klofaczyński, Klofczyński, Klomfas, Klomfos, Klonfas, Kluf, Klufas, Klufczyński, Kofas, Kofasz, Koffas.
PATRON:
Kleofas, Kleopas, postać biblijna, jeden z 2 uczniów, którym na drodze z Jerozolimy do Emaus ukazał się zmartwychwstały Chrystus. (Wspomnienie 25 września).
ZNANE POSTACIE:
Michał Kleofas Ogiński, kompozytor pol. (7 X 1765–15 X 1833).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Kleofas z powieści A.R. Lesage’a Diabeł kulawy. Kleofas z Ekspresu na koniec świata E. Lach.
W POEZJI:
Starych uwagi zgłuszył wrzask młokosów,Nie słyszą dzwonów na sekstę i nonę.Wtem brat Kleofasz na obiad zadzwonił:Wypadli wszyscy, jakby ich kto gonił.Ignacy Krasicki, „Monachomachia”
PRZYSLOWIA:
Gdy Kleofas we mgle chodzi, mokrą zimę zwykle zrodzi.(związane ze świętem 25 września)