Imiennik: Lukrecja

Pochodzenia łacińskiego od słowa lucretius (łakomstwo, zysk, korzyść). Związane z nazwą rzymskiego rodu Lukrecjuszów. ZDROBNIENIA: Luka. OBCE FORMY: Lucretia (łac.), Lukretia, Lucrece (ang.), Lukretia, Lukrezia, Lucretia (niem.), Lucrece (fr.), Lucrecia (hiszp.), Lukrezia (wł.), Lukrecija (ros.), Lukrécie (czes.), Lukrécia (słowac.), Lukrecija (połud.-słow.). Forma męska: Lukrecjusz.
ZNANE POSTACIE:
Lukrecja, rzymianka, która popełniła samobójstwo po tym, jak została zgwałcona przez Sykstusa, co doprowadziło do upadku monarchii i ustanowienia republiki rzymskiej (ur. VI w. p.n.e.). Lukrezia Borgia, księżna Ferrary, opiekunka artystów i uczonych, która skutkiem pomówień przeszła do historii jako trucicielka (18 IV 1480–24 VII 1519). Elżbieta Lukrecja, księżniczka cieszyńska (ur. XVII w.).
AFORYZM:
Już samo imię dowodzi niezbicie,Że potrafi ona osłodzić życie. Wiesław Błach
W POEZJI:
Niebo naturze rozkazałoNa jeden stwór zlać cały darI uformować jedno ciałoWedług najlepszych boskich miar.Heleny piękne ma obliczeI Kleopatry dumny krok,I Atlanty tajemnice,Smutnej Lukrecji czuły wzrok. William Shakespeare, „Jak wam się podoba ” (tłum. Cz. Miłosz)
PRZYSLOWIA:
Nudna jak lukrecja (roślina przyprawiająca o mdłości).Wierna jak Lukrecja.(w V w. p.n.e. żona Tarkwiniusza Kollatyna — zgwałcona przez króla Tarkwiniusza Pysznego — popełniła samobójstwo)