Imiennik NINA

Przekształcenie imienia Janina, pochodzenia hebrajskiego, od słów Jehu (Jahwe) i channah (łaska). Uważane również za samodzielne imię, pochodzące od mitycznego twórcy królestwa asyryjskiego Niniwy lub od greckiego imienia Ninos. Oznacza: Bóg łaskaw. ZDROBNIENIA: Ninka, Nineczka, Ninusia. INNE FORMY: Janina, Anita.
PATRON:
Św. Nina, niewolnica, żyła w Gruzji w IV wieku, nawróciła na wiarę chrześcijańską dwór królewski, a potem lud. (Wspomnienie 14 stycznia i 15 grudnia).
ZNANE POSTACIE:
Nina Ricci, właśc. Maria Nielli, fr. projektantka mody (16 I 1883–29 XI 1970). Ninette de Valois, właśc. Edris Stannus, irl. tancerka i choreografka (6 VI 1898–2001). Nina Rosamond Lehmann, pisarka ang. (3 II 1901–12 III 1990). Nina Andrycz, aktorka pol. (ur. 11 IX 1915).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Nina z powieści J. Conrada Szaleństwo Almayera (1895). Nina Michajłowna z komedii A. Czechowa Mewa (1896).
AFORYZM:
Niewiele u niej wskórasz,Jeśliś nie Kiepura.
Jak do Nin trafić wiedział onI nucił to swoje: „Ninon”. Wiesław BłachZawsze powtarzam: NinaTo fantazja, nie dziewczyna.Andrzej Morski
W POEZJI:
Słońce tak piękne świeciło światu,kiedy raz pierwszy ujrzałem Ninę,Ja kocham Ninę, przepadam, zginę,Kwiecie granatu.Teofil Lenartowicz, „Inamorato”Za dużo jej na świecie. Mamy jej wszyscy dosyć.Goni za nami w powieścirozwydrzona, sportowa, na rowerze, siodle...Kocha się, całuje, pieści,łamie rękę, nogę, trzy żebra, wydaje na świat dziecko...Kazimiera Iłłakowiczówna, „Nina”