Imiennik: Samson

Pochodzenia hebrajskiego, od imienia Szimszon, wywodzącego się ze słów szemesz (słońce) lub szamen (silny). Może również pochodzić od słowa szaman (zburzyć). Imię to nosił przedostatni sędzia izraelski, który zburzył świątynię filistyńską wstrząsając jej filarami. W Polsce notowane od XIII wieku, również w formach Sampson, Samsun. ZDROBNIENIA: Samsonek, Samsonik. OBCE FORMY: Sampson, Samson, Sansom (ang.), Samson, Simson (niem.), Samson (ogólnie przyj. forma).
NAZWISKA:
Samson, Samsonek, Samsonienko, Samsonik, Samsoniuk, Samsonowicz, Samsonowski, Samsoń, Samsoński, Samsunowicz, Szamszon.
PATRON:
Św. Samson, patron Walii (ok. 490–565). Jako misjonarz głosił Słowo Boże w Irlandii, po powrocie do kraju osiadł w pustelni nad rzeką Severn. W Bretanii założył biskupstwo i wybudował klasztor, który stał się ośrodkiem jego pracy pasterskiej. (Wspomnienie 28 lipca).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Samson, bibl. siłacz izraelski, wydany podstępnie Filistynom przez Dalilę; legenda ta stanowi częsty motyw w sztuce. Samson Carrasco z powieści M. de Cervantesa Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manczy (1605-15). Samson z powieści K. Brandysa.
PRZYSLOWIA:
Zła żona dobije i Samsona.Mocny jak Samson.Samson stalne sztaby kruszył,a marne za nos wodziły go baby.