Imiennik: Świętomir

Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: święty pokój, dzienie świętujący pokój. W okresie przedchrześcijańskim słowiańskie słowo swent oznaczało: silny, jary, dzielny. Dlatego imię Świętomir znaczyło to samo, co Jaromir, Świętomił to, co Jaromił, Świętosław to, co Jarosław, a Świętopełk to, co Jaropełk. Zanotowane w dokumentach z roku 1260. ZDROBNIENIA: Mirek. INNE FORMY: Święt, Świętomierz. OBCE FORMY: Agajos (gr.), Swiatomir (ros.), Svetomir (połud.-słow.). Forma żeńska: Świętomira.