Imiennik: Tytus

Pochodzenia łacińskiego, oznacza: dziki gołąb. ZDROBNIENIA: Tytek, Tytuś, Tytusik. OBCE FORMY: Titus (ogólnie przyj. forma), Tite, Titus (fr.), Tito (hiszp., wł.), Tit (ros.), Tit, Tito, Titož (połud.-słow.).
NAZWISKA:
Tit, Titas, Titkow, Tutków, Tito, Titow, Titowicz, Titowski, Tyt, Tytak, Tytal, Tytek, Tytkiewicz, Tytkowski, Tytula, Tytulski, Tytyniec, Tytyń.
PATRON:
Św. Tytus, uczeń św. Pawła (I-II w.). Towarzyszył apostołowi w podróżach misyjnych. Śmierć męczeńską miał ponieść za cesarza Domicjana. (Wspomnienie 26 stycznia).
ZNANE POSTACIE:
Tytus Flawiusz Wespazjan, cesarz rzymski (? 17 IX 9–24 VI 79). Tytus Liwiusz Boratini, pol. matematyk i budowniczy, pochodz. wł. (8 III 1617–28 IX 1681). Tytus Adam Działyński, prezes Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu (24 XII 1796–12 IV 1861). Tytus Chałubiński, przyrodnik pol. (29 XII 1820–4 XI 1889). Tytus Dalewski, uczestnik powstania styczniowego (1841–11 I 1864). Ernest Tytus Bandrowski, chemik pol. (3 I 1853–28 XI 1920). Maksymilian Tytus Huber, pol. badacz mechaniki (4 I 1872–9 XII 1950). Tytus Benni, językoznawca pol. (26 XII 1877–1 XI 1935). Tytus Czyżewski, poeta i malarz pol. (28 XII 1880–6 V 1945). Tito Schipa, wł. tenor (2 I 1889–16 XII 1965). Josip Broz Tito, jugosł. przywódca (7 V 1892–4 V 1980). Tito Gobbi, wł. śpiewak operowy, baryton (24 X 1913–5 III 1984). Tytus Karpowicz, pisarz pol. (ur. 1915). Tytus Wojnowicz, muzyk pol. (ur. 1965).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Tytus Andronikus, tragedia W. Shakespeare’a.
W POEZJI:
Ambicja nieokiełznana, szalony pęd w górę do wiedzy,do świata, do kariery;wielomówny, wesół z natury, bezpośredni i jak żołnierz szczery, z chwilą dotarcia do pewnej wyżyny zaczyna zamykać się, obliczać kroki i miarkować słowa;stąd czasem — dziwowisko, bo jak ślimak rogi,tak on swą prawdomówność to wyjmie, to schowa.Kazimiera Iłłakowiczówna, „Tytus”
AFORYZM:
Wystarczyła jedna chwila, by dostał Tytus imię goryla.