Imiennik: Wszebor

Pochodzenia starosłowiańskiego, od słowa bor (walka), oznacza: ten, który nade wszystko pragnie walczyć. Zanotowane w dokumentach z roku 1200. W średniowieczu używane były także formy Siebor, Szebor, Świebor, Wszabor. ZDROBNIENIA: Borek, Boruś, Wszeborek, Wszeboruś.
NAZWISKA:
Szabor, Szebor, Siebor, Szwebor, Świeborz, Wszaborek, Wszeborek, Wszeborowski, Wszeborski, Wszeborz, Wszebór, Wszedbor.