Pieczenie chleba w domu
Jak wyglądały pierwsze chleby, gdzie można skosztować najwięcej rodzajów pieczywa, a gdzie chleba niemal się nie jada? Dowiedz się wszystkiego o chlebie!
Powstanie pieca
To, że pierwsze chleby, jakie piekli ludzie, były okrągłymi, płaskimi podpłomykami, wynikało nie tylko stąd, iż nie znano jeszcze zakwasu. Na rozgrzanych kamieniach nie dało się po prostu piec inaczej. Okrągły, wyrośnięty bochenek chleba wymaga dopływu ciepła ze wszystkich stron.
Wynalezienie pieca chlebowego zrewolucjonizowało pieczenie chleba. Pierwsze prymitywne jeszcze piece to były właściwie gliniane garnki, "dzwony", stawiane do góry dnem na gorącym kamieniu. Sposób ten do dziś jest stosowany na niektórych oddalonych terenach.
Pierwsze piekarnie na większą skalę istniały w Egipcie, jak tego dowodzą ich ślady, na które natrafili archeolodzy. Nie na darmo w starożytności nazywani byli tymi, którzy jedzą chleb. Budowali piece, w których można było osiągnąć wysokie temperatury, zamieniające parę w wodę, zawartą w cieście chlebowym. Objętość chleba znacznie wzrastała, a on sam powlekał się chrupiącą skórką. W państwie faraonów znano już 30 różnych gatunków chleba. Rzymianie natomiast zbudowali pierwsze duże młyny i opanowali sztukę drobnego mielenia ziarna i uzyskiwania miałkiej mąki. Co więcej - do wyrabiania chleba wynaleźli specjalne urządzenie: w dużej dzieży poruszały się drewniane mieszadła, wprowadzane w ruch i napędzane siłą wołów lub też niewolników. Konstrukcji zbliżonej do rzymskiego pieca chlebowego używano z niewielkimi zmianami w całej Europie do XIX wieku.
Specjały z całego świata
Wszędzie na świecie chleb jest najważniejszym produktem spożywczym, jedynie w Azji podobne znaczenie przypisuje się ryżowi. Stąd też na kuli ziemskiej znaleźć można odpowiednio wiele najróżniejszych gatunków pieczywa. I nie zawsze jest to pieczywo wytwarzane z pszenicy i żyta.
W Ameryce Północnej i Południowej używa się mąki kukurydzianej, w Irlandii, Niemczech i innych regionach do mąki dodaje się ziemniaki, a jeśli idzie o sposoby przyprawiania chleba, wynalazczość ludzka niemal nie ma granic. Każdy prawie kraj ma swoje specjalności różne od innych.
Rozmaitość rozciąga się także na kształt chleba - od wydłużonych, cienkich i płaskich placków poprzez bochenki okrągłe i kanciaste aż po chrupiące obwarzanki i półokrągłe rożki.
Europejska rozmaitość
Składniki
Wielkość narodu francuskiego widoczna jest także, jeśli chodzi o wypieki: czy to bagietki prosto z pieca, pyszne croissanty na śniadanie lub łagodne w smaku briosze - wszystkie te francuskie specjalności od dawna zadomowiły się i w Polsce. We Włoszech obok zwykłej ciabatty można znaleźć jej najróżniejsze odmiany, już to z dodatkiem oliwek lub pomidorów, już to przyprawianych ziołami, a wśród nich oregano. Szczególnie popularna i lubiana jest także bruschetta, biały chleb obłożony pomidorami, serem oraz innymi dodatkami i zapiekany w piecu. Tyrol i Szwajcaria znane są ze swoich typowych chlebów z orzechami. W Polsce lubiane są przede wszystkim bułki pszenne, np. kajzerki, angielki, sznytki itp. Gdyby gdziekolwiek istniało chlebowe eldorado, to byłyby ponad wszelką wątpliwość Niemcy: tylko między Flensburgiem a Garmisch-Partenkirchen oficjalnie zarejestrowanych zostało około 300 różnych gatunków chleba oraz mniej więcej 1 200 rozmaitego rodzaju drobnych wypieków; taką ilością nie może się poszczycić żaden inny kraj na świecie.
Przepisy na domowe pieczywo:
Fragmenty oraz przepisy pochodzą z książki "Pieczenie chleba w domu"
