Polenta - znakomite danie na jesień i zimę

Można wręcz uznać, że mamałyga na stole to znak konfidencji, zaproszenie, by częstowany nią gość czuł się jak u siebie w domu, wśród swoich.

Znakomita jest przede wszystkim jesienią i zimą. Nic tak nie ogrzeje w zimny wieczór, jak talerz gorącej polenty polanej sosem pomidorowym, serowym czy grzybowym lub z dodatkiem małych wieprzowych kiełbasek o nazwie salsiccia.

Aby ją przygotować, trzeba jednak sporo cierpliwości i skrupulatności. Niektóre tradycyjne rodzaje mąki na polentę wymagają długiego gotowania i powolnego mieszania, nawet przez 45 minut. Te najbardziej popularne gotowe są już po 8-10 minutach mieszania.

W garnku należy zagotować wodę z solą. Następnie do wrzącej wody, stojącej już na mniejszym ogniu, trzeba wsypać polentę niczym strumień deszczu cały czas mieszając ją drewnianą łyżką. Trzeba bardzo pilnować, aby nie utworzyły się grudki. Tylko na tym polega trudność przygotowania tej potrawy.

Jej konsystencję regulujemy sami czasem gotowania. Im dłużej będziemy mieszać żółtą masę, tym będzie gęstsza. Tak gotową potrawę nakładamy do głębokiego talerza i polewamy sosem. Warto też posypać parmezanem.

Aby polenta była bardziej aromatyczna, można zamiast w wodzie gotować ją w klarownym rosole, a gdy wyłączymy gaz, dodać do niej łyżkę masła i starty parmezan lub Grana Padano, następnie wymieszać.

Gdy mamy więcej czasu, ugotowaną w ten sposób na gęsto mąkę, również z dodatkiem masła i sera, przełóżmy do wyłożonej pergaminem dość głębokiej prostokątnej formy do pieczenia ciasta, tak, aby miała wysokość co najmniej kilku centymetrów. Po kilku godzinach w lodówce będzie tak gęsta, że można kroić ją nożem. Prostokąty opiekamy obustronnie na patelni do grillowania. Na wierzch można położyć świeże lub opieczone w piekarniku pomidory, listki rukoli, mozzarellę pokrojoną w kostkę.