Najważniejsze zasady skutecznego couchingu

Podstawowa zasada couchingu brzmi: to klient jest źródłem zasobów. To ważne stwierdzenie jednocześnie odróżnia couching od pokrewnych działalności takich, jak doradztwo czy psychoterapia. Ale przejdźmy do konkretów. W praktyce zasada ta oznacza, że to klient jest ekspertem w zakresie swojego życia. Zadaniem trenera jest poprowadzić proces tak, by uruchomić zasoby klienta. Co rozumieć pod słowem zasoby? Na przykład: motywację, energię, zaangażowanie, inteligencję, jak również zasoby materialne. Mogą być to również cenne doświadczenia życiowe, a także wnioski wyciągnięte z porażek życiowych. Zadaniem couchingu jest wypracowanie u klienta umiejętności dostrzegania rozwiązań i ścieżek, które poprawią jakość konkretnych aspektów jego życia. Podobnie jest z psychoterapią. Warto wiedzieć, że ortodoksyjny couching nie uwzględnia udzielania porad w jakiejkolwiek formie. Trener nie wie, co może wpłynąć pozytywnie, a co negatywnie na klienta. Jego głównym zadaniem jest określenie zasobów klienta.

Kolejnym podobieństwem couchingu z psychoterapią jest fakt, że proces ten zajmuje się całym życiem klienta uwzględniając jego przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Jedno ze znanych powiedzeń w couchingu brzmi: nie możesz mieć nowego początku, ale możesz mieć nowe zakończenie. Couching ma różne odmiany, a każda z nich inaczej traktuje przeszłość, która jest bardzo istotną częścią naszego życia, ponieważ wpłynęła na nasz obecny kształt charakteru. Procesowi couchingu podlega cały człowiek, a nie tylko wybrane aspekty jego życia. Nie można oddzielać życia osobistego i zawodowego klienta, ponieważ są one jego nieodłączną częścią, nawet, jeśli mamy do czynienia z couchigiem stricte biznesowym.

Celem couchingu jest zmiana i działanie

Na couching decydujemy się zazwyczaj, ponieważ chcemy coś zmienić w swoim życiu, przede wszystkim udoskonalić je. Jeśli klient nie jest przekonany, że chce zmian, couching może okazać się wyzwaniem, które nie przyniesie owocnych rezultatów. W przypadku oporów klienta lub niepewności warto zadać mu pytanie o ich źródło. W takiej sytuacji coach może przedstawić klientowi bilans zysków i strat, jakie przyniesie couching. Nawet, jeżeli klient jest zdecydowany na podjęcie wyzwania, trener powinien uświadomić go o zmianach, jakie mogą nastąpić w wyniku tego procesu. Z klientem warto również porozmawiać o motywacji, jaka nakłoniła go do zmian.

Treść i zakres couchingu zależą od klienta. Couch dobiera jedynie metody i narzędzia, które według niego najlepiej sprawdzą się przy konkretnej osobie. Plan couchingu i wykorzystane techniki mogą być modyfikowane w trakcie procesu, jeśli couch uzna, że inne sprawdzą się znacznie lepiej.

Coach i klient są zawsze na równi

W couchingu klient i trener są zawsze na równi, co pozwala nawiązać im silniejszą relację i uzyskać lepsze efekty działania. Coach w takim układzie nie jest osobą, która wie lepiej. Nie powinien zatem zachowywać się jak autorytatywny doradca, ale bardziej jako przyjaciel. Trener nie może niczego nakazywać swojemu klientowi ani próbować rozwiązywać jego problemów, ponieważ to klient nadal odpowiedzialny jest za swoje życie. Coach pomaga mu uzmysłowić sobie potencjał swoich zasobów i umiejętnie je wykorzystać. Szkolenie couchingowe zatem mocno akcentuje równość relacji, co jest siłą takiego działania.

Wiemy już, że klient wybiera temat couchingu, jednak za całą strukturę sesji odpowiedzialny jest couch. Głównym zadaniem trenera jest nadanie kierunku poszukiwaniom i oczekiwaniom klienta oraz pomoc w efektywnym wykorzystaniu jego zasobów. Couch musi zatem zaplanować działania i dobrać środki tak, by doprowadziły one klienta do oczekiwanego przez niego stanu. Głównym zadaniem coucha jest zbudowanie dobrej relacji z klientem na bazie wzajemnego zaufania. Jeśli go nie będzie, couching nie przyniesie zadowalających efektów.