Ocet z korzenia żywokostu lekarskiego

Żywokost inaczej Symphytum officinalis lub kosztywał to roślina wieloletnia, która występuje na obszarze niemal całej Europy, w Azji Mniejszej i Środkowej, na Syberii oraz w Ameryce Północnej — gdzie została zawleczona.

Żywokost lekarski ma wzniesiony pokrój, rozgałęziającą się, owłosioną łodygę, która może osiągać do metra wysokości. Liście są podługowato-lancetowate zaostrzone na końcach, owłosione, duże i długie — mogą osiągać nawet 25 centymetrów. Kwiaty kosztywału mają fioletowy kolor i tworzą sierpikowaty kwiatostan. Owocem jest rozłupnia. Najbardziej wartościową częścią rośliny jest jej korzeń — czarnofioletowy od zewnątrz i biały od wewnątrz. Korzeń żywokostu może osiągać do 30 centymetrów długości, jest gruby, pionowy i silnie rozgałęziony.

W kuchni i ziołolecznictwie wykorzystywane są nie tylko korzenie, ale także inne części żywokostu, dlatego nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, kiedy zbierać żywokost lekarski. Liście, które wykorzystywane są jako okłady na reumatyczne zapalenie stawów, oparzenia słoneczne i suchą skórę, najlepiej zbierać późną wiosną i latem. Ziele rośliny zbiera się także późną wiosną i latem, ma właściwości łagodzące i regenerujące — w postaci naparów stosowane jest do pielęgnacji włosów oraz łagodzenia skóry trądzikowej. Korzeń należy zbierać w październiku i listopadzie, gdy nadziemne części rośliny zaczynają obumierać lub wczesną wiosną, nim kosztywał wypuści liście.

Korzeń żywokostu lekarskiego zawiera śluz roślinny i inne polisacharydy, alantoiny, garbniki, skrobię, fruktany, asparaginę, β-sitosterol, aminokwasy oraz olejek eteryczny. W korzeniu żywokostu można znaleźć dużą ilością krzemu, a ponadto wapń, żelazo, fosfor, kobalt i mangan. Żywokost zawiera też witaminy z grupy B oraz witaminę C i E. Zawartość antyoksydantów sprawia, że kosztywał wpływa odmładzająco na cerę. Żywokost należy stosować zewnętrznie, bowiem zawiera on alkaloidy pirolizydynowe, które przyjmowane doustnie w dużych ilościach mogą być toksyczne.

Ocet z żywokostu ma wiele różnorodnych zastosowań. Docenią go z pewnością osoby, które chcą poznać domowe sposoby na pocenie stóp. Wystarczy zanurzyć je w kąpieli z dodatkiem octu na bazie korzenia kosztywału. Dzięki temu można nie tylko pozbyć się problemu pocenia się stóp, ale także obrzęku nóg, stwardniałych pięt i paznokci. Problem z pękającymi stopami? Najlepsza będzie dla nich kąpiel w żywokoście.

Po ten ocet powinny sięgnąć także osoby, które interesują domowe sposoby na siniaki. Wystarczy zanurzyć w nim gazę lub szmatkę i zastosować w formie okładu na miejsce, w którym pojawiły się krwiaki.

Domowe sposoby na lśniące włosy? W tym przypadku także z pomocą przyjdzie ocet z żywokostu. Wystarczy płukać regularnie włosy w wodzie z dodatkiem 2-3 łyżek preparatem z kosztywału. Taki zabieg sprawi, że włosy będą miękkie i lśniące.

Ocet z żywokostu to także domowy sposób na afty, pleśniawki i nadżerki, wystarczy nanieść odrobinę preparatu na chore miejsce lub płukać jamę ustną roztworem 10 mililitrów octu w 150 mililitrach wody.

Aby przygotować ocet z żywokostu, należy świeży i umyty korzeń (ok. 150 gramów) pokroić na plasterki. Niektóre przepisy zalecają obrać go i zetrzeć na tarce o drobnych oczkach. Następnie trzeba zalać korzeń żywokostu 400 mililitrami octu. Miksturę należy odstawić w ciemne i ciepłe miejsce na przynajmniej siedem dni, choć najskuteczniej zadziała po kilku tygodniach maceracji. W tym czasie należy kilka razy dziennie potrząsnąć naczyniem zawierającym ocet. Po upływie kilku tygodni trzeba przefiltrować żywokost przez gazę lub bibułę i można zacząć stosowanie mikstury.