Rośliny na wiosnę. Jak je pielęgnować?

Delikatne nakłucie łodygi tego kwiatu zdezynfekowaną szpilką nie tylko zapobiega dalszemu jego wzrostowi, ale i potrafi przywrócić im kondycję, gdy lekko więdną (pierwszą oznaką jest opuszczenie się główek).

W naturalnym środowisku storczyki rosną na tropikalnych drzewach, pobierając wilgoć także z otoczenia. Ich podłoże musi być jak najbardziej luźne i przepuszczalne.

Może być to np. kora z sosny z dodatkiem grzybów mikoryzowych, które korzystnie wpływają na stan storczyków. Po ziemię dla tych roślin na pewno warto udać się sklepu ogrodniczego.

Nawadniać – jak najbardziej, ale z wyczuciem, aby nie zalać bryły korzeniowej rośliny, która dopiero musi się zaadaptować do nowego podłoża.

Przez kilka pierwszych tygodni po zmianie meldunku nie należy jednak w ogóle odżywiać roślin, bo jakiekolwiek preparaty mogłyby bardziej zaszkodzić, niż pomóc naszym kwiatom.

Najważniejsze są proporcje! I tak, przyjmuje się, że nowy pojemnik małych gatunków powinien się różnić o 2–4 cm od poprzedniego, zaś większe odmiany chętnie zamieszkają w doniczkach większych o min. 5 cm.

Nie ulegajmy pokusie przesadzenia rośliny do znacznie większej doniczki. Woda, którą podlewamy później kwiat rozchodzi się nadmiernie w podłożu i roślina wypuszcza wiele słabych korzeni.

Nie należy zmieniać meldunku roślin, które np. kwitną lub... są zbyt duże. Często jest tak, że wyjęcie bryły korzeniowej z pojemnika jest bardzo trudne (trzeba rozcinać plastikową doniczkę lub rozbijać tę glinianą młotkiem). Wówczas jedynym możliwym rozwiązaniem jest wymiana wierzchniej warstwy ziemi w pojemniku na nową.

Przede wszystkim – chwycić za sekator lub nożyczki (dla bezpieczeństwa zdezynfekowane alkoholem wysokoprocentowym) i mocno przyciąć wybujałą roślinę. Nie należy jej natomiast przesadzać – ciasny domek nie sprzyja rozwojowi kwiatów, a więc i ich wzrostowi.

Jeśli tylko mamy suche, w miarę przewiewne pomieszczenie, w którym cebulki przebytują choćby do jesieni, to czemu nie? Pudełko po butach trzeba wypełnić np. piaskiem i umieścić w nim cebule. Jesienią można je przesadzić np. do ogrodu, licząc się z tym, że kolejne kwitnienie nie będzie już tak obfite.

Na pewno nie wolno stosować przeterminowanych odżywek organicznych. Zaleca się też ostrożność w stosowaniu preparatów mineralnych, bo mogą np. słabiej działać. Dla bezpieczeństwa dobrze jest po prostu zainwestować w nowe odżywki i zawsze stosować się do zaleceń ich producenta.

Zapewne stały tam przez zimę, bo właśnie wtedy potrzebowały jak najwięcej światła, a wówczas było go mało! Teraz jednak nasłonecznienie staje się coraz bardziej intensywne i może zagrozić zwłaszcza tym roślinom, które zazwyczaj lubią półcień (np. paprocie, maranty, cissusy).

Jeśli właśnie one wylądowały na parapecie (zwłaszcza południowego okna), koniecznie trzeba osłaniać je firanką (szczególnie, gdy dzień jest bardzo słoneczny).

To nie jest najlepszy pomysł. Jedne i drugie dostarczają roślinie składników odżywczych, ale różnica w ich stężeniu jest znaczna. Lepiej od razu zdecydować się na jeden sposób nawożenia i w danym sezonie konsekwentnie się tego trzymać.

Może warto byłoby umieścić w doniczkach ozdobne, np. szklane, podlewaczki? Rzut oka na nie wystarczy, by sobie przypomnieć, że trzeba sprawdzić stan ich napełnienia (uwaga – podlewaczki wbija się w wilgotną ziemię!). Przy okazji przesadzania dobrze jest też dodać do podłoża magazynujące wodę kulki, tzw. hydrożel.