Zabawy światłem i przestrzenią

Przestrzeń publiczna może być ciekawie zaaranżowana i wypełniona sztuką. Maciej Hołubowicz, absolwent form przemysłowych na ASP dostrzegł, że właśnie z ławkami miejskimi i siedziskami parkowymi, wiążą się spore możliwości. - O nowym projekcie staram się myśleć jak o rzeźbie, chcę aby był niepowtarzalny, aby odbiorca mógł wejść w osobistą relację z przedmiotem - mówi i dodaje - w swojej pracy lubię bawić się przestrzenią i światłem, szukam asymetrii, oszczędnej formy i ruchu.

Mniej znaczy więcej

Siedziska to ulubione formy Macieja Hołubowicza. Równie chętnie jak meble miejskie projektuje on meble klubowe: - w tych pracach można sobie pozwolić na o wiele większą dozę fantazji niż np. projektując wyposażenie kuchni - wyjaśnia - kluby poszukują mebli o oryginalnym śmiałym, designie.
Ale w projektach Macieja nie ma przesady, kieruje się on zasadą: "mniej znaczy więcej". - Inspiracje czerpię ze sztuki i designu Japonii, a także z projektowych dokonań krajów skandynawskich - opowiada.

Vlepka - sztuka w mieście

To nie przypadek, że projekty Macieja Hołubowicza dotyczą przede wszystkim przestrzeni publicznej. Jak sam stwierdza, sztuka nie powinna być pochowana w galeriach. Jeszcze przed rozpoczęciem studiów zajmował się streetartem. Vlepki - niewielkich rozmiarów naklejki o treściach polityczno, społeczno - humorystycznych miały mu pomóc wyprowadzić sztukę na ulicę.

Tymczasem vlepki wkrótce same trafiły do galerii i to właśnie za sprawą Macieja Hołubowicza. W latach 2000 - 2001 zorganizował on pierwsze ogólnopolskie wystawy vlepek pod nazwą Vlepenalia. - Chciałem pokazać, że to również jest działanie plastyczne - mówi. I rzeczywiście - od tego czasu przed małymi naklejkami zaczęły się otwierać drzwi.

Izabela Grelowska

Coraz częściej goszczą w naszych domach chociaż ich dyskretnej obecności najczęściej nie jesteśmy świadomi. W cukiernicach, krzesłach, lampach zawarte są ich myśli, wyobrażenia, idee. Młodzi polscy projektanci. Na stronach serwisu Dom i ogród poświęcamy im cykl artykułów. Czytaj też: Teatr kształtów, Wyfrunąć z klatki.