Zaręczyny i ślub w Indiach - zwyczaje, obrzędy, moda ślubna

Religijny konserwatyzm panujący w Indiach sprawia, że opisany wieki temu w świętych księgach przebieg ceremonii zaślubin, choć w wersji częściowo zmienionej, funkcjonuje po dziś dzień. Powiązana z religijnymi wierzeniami, rytuałami, okraszona muzyką, tańcem i dobrym jedzeniem uroczystość, przyjęła formę towarzyskiej zabawy i święta. Barwne stroje, orientalne dekoracje podkreślają uroczysty charakter obrzędu zaślubin.

Aranżacja małżeństwa przez rodziców to pierwszy etap niezbędny do zawarcia związku małżeńskiego. Szukanie odpowiedniego partnera dla córki wymaga licznych narad, wróżb i analizy horoskopów potencjalnych małżonków. Po znalezieniu odpowiedniego kandydata na zięcia, rodzice organizują spotkanie przyszłych małżonków. Jeśli młodzi zaakceptują swój wygląd, dochodzi do zaręczyn. Od tej chwili przygotowania do wielkiego dnia ruszają pełną parą.

Muzyka jest wszechobecna w życiu Hindusów. Stanowi także nieodłączny element ślubu i związanych z nim rytuałów. Szczególnie istotną rolę pełni podczas wieczoru zabawy i rozrywki, tak zwanego, Sangeet Sandhya. Urządzana na dzień przed ślubem uroczystość, stanowi doskonałą okazję do lepszego zapoznania się rodzin państwa młodych przy muzyce, dobrym jedzeniu i tańcu. Indyjskiej wersji wieczoru panieńskiego towarzyszy Mehndi, czyli hinduski zwyczaj zdobienia za pomocą henny dłoni i stóp panny młodej. Zdobienia mają przynieść młodej parze miłość, szczęście, zdrowie, płodność, powodzenie finansowe oraz chronić ich przed złymi mocami.

W dniu ślubu w domu pana młodego trwają przygotowania do uroczystej procesji Baraat, która zaprowadzić ma go przed oblicze narzeczonej. Odświętnie ubrany pokonuje drogę do domu narzeczonej na białym koniu. Przybyły w procesji pan młody zostaje uroczyście powitany przez przyszłą teściową i zaprowadzony do świątyni. Pozostali, przybyli z panem młodym, udają się za nim. Ceremonia Var Mala jest jednym z najważniejszych wydarzeń w dniu ślubu. Istotę tego obrzędu stanowi wymiana girland pomiędzy panną, a panem młody. Hasta Milap to połączenie dłoni kochanków na znak jedności. Prawa ręka pani młodej i pana młodego zostaje przewiązana specjalną szarfą symbolizującą więź małżeńską. Zgodnie z hinduskimi wierzeniami na skutek ślubu następuje złączenie dwóch dusz.

Pomalowanie przez pana młodego czerwonej kropki na czole wybranki to znak, że od tej pory kobieta przechodzi pod jego opiekę. Od dnia ślubu, żona powtarza tę czynność każdego dnia, manifestując tym samym swój status cywilny.

Wraz z końcem świętowania nadchodzi najbardziej poruszający moment Vidaai czyli pożegnanie panny młodej z rodzicami. Od dzisiaj jej nowym domem będzie rodzinne gniazdo męża. Rozłamanie owocu kokosa symbolizuje zakończenie pewnego etapu życia nowożeńców. Rozpoczyna się nowy etap w ich życiu.

Dla mieszkańców Indii ślub to nie tylko połączenie dwójki ludzi, ale przede wszystkim zjednoczenie rodzin. Kompromis, miłość i dostosowanie się do nowej sytuacji stanowią klucz do szczęśliwego związku.

Anna Bodziony / abcslubu.pl

Zdjęcia: Aga Cudak