Dzień z życia Lankijki

Życie przeciętnej lankijskiej kobiety jest zależne od tego, jaką pracą się trudni. Kobiety na Sri Lance wykonują różne zawody: od nauczycielek tańca, poprzez prace na plantacji herbaty, na pilnowaniu upraw skończywszy. W zależności od tego, ile czasu spędzają w pracy i w jakim wieku posiadają dzieci, na ich dzień składają się różne obowiązki.

Niezależnie jednak od zawodu i czasu jeden obowiązek jest charakterystyczny dla każdej lankijskiej kobiety - gotowanie. Zadbanie o męża oraz dzieci w większości przypadków spoczywa bowiem na kobietach. To ich zadaniem jest tak gospodarować domowym budżetem, aby móc nakarmić wszystkich członków rodziny. Lankijki z samego rana wybierają się więc na targ po produkty spożywcze i szykują posiłek dla rodziny. Najpopularniejszą potrawą, którą przyrządzają lankijskie gospodynie jest ryż z curry. Jest on podstawowym składnikiem codziennej diety każdego mieszkańca wyspy. Ryż jada się tam nawet 3 razy dzienni.

Dalsza część dnia każdej Lankijki uzależniona jest od jej pracy. Niestety na Sri Lance nie obowiązują standardowe, jak dla Europejczyków, prawa regulujące stosunki pracodawca - pracownik. Z reguły kobiety za ciężkie i wymagające czynności otrzymują niskie wynagrodzenie. Jednak mimo wszystko praca jest dla nich bardzo ważna. Często kobiety pilnują upraw np. ryżu lub warzyw. Takie zajęcie również nie należy do lekkich. Ich zadaniem jest obserwowanie pól i odstraszanie od upraw np. dzikich słoni. Jest to więc absorbujące i wymaga czujności przez 24 godziny na dobę. Poza pracą zarobkową Lankijki dbają również o porządek w domu. Niestety nie każdą rodzinę stać na urządzenia, które dla nas są już standardem, jak np. pralka. Wiele kobiet nadal pierze ręcznie w rzekach.

Praca na wyspie nie jest lekka, więc cała rodzina tym chętniej korzysta z czasu spędzonego razem na wspólnym biesiadowaniu. Ze względu na wysoką temperaturę Lankijczycy cenią sobie lekkie potrawy i dobrą herbatę, która najlepiej gasi pragnienie w upalny dzień. Pomaga również utrzymać właściwą higienę jamy ustnej, co przy małej dostępności pomocy dentystycznej jest niezwykle ważne dla mieszkańców wyspy. Dodatkowo intensywna w smaku i aromacie lankijska herbata jest tam łatwo dostępna i niedroga, gdyż wyspa słynie z obszernych i najczystszych na świecie plantacji.

Chcąc poczuć klimat lankijskiej kuchni wystarczy zaopatrzyć się w dobrą jakościowo, czarną herbatę. Chcąc ułatwić ten wybór, Cejloński Komitet Herbaciany wprowadził certyfikat cejlońskiego lwa. Mogą go otrzymać jedynie herbaty, które nie tylko są zbierane i przetwarzane na wsypie, ale również tam pakowane. Dzięki temu cały aromat liści jest szczelnie zamknięty w opakowaniu. Jedną z niewielu herbat w Polsce, która posiada ten certyfikat jest również Akbar.