Potrafi uprzykrzyć życie każdej kobiecie. Po tych 6 cechach rozpoznasz Piotrusia Pana

Nigdy nie chcę być dorosłym mężczyzną! Chcę na zawsze pozostać małym chłopcem i bawić się.

---

Nazwa syndromu nawiązuje do powieści "Piotruś Pan". Tytułowy bohater na zawsze chce pozostać dzieckiem, dlatego wyrusza do Nibylandii, krainy radosnych przygód.

Syndrom Piotrusia Pana dotyczy mężczyzn w każdym wieku - zarówno 20-, jak 40-latków. Ich zainteresowania skupiają się wokół zabawy i przyjemności. Rozrywkowy i spontaniczny tryb życia wygrywa u nich z obowiązkami związanymi z nauką czy pracą, a w szczególności z życiem domowym. W pierwszym etapie znajomości te cechy mogą być urzekające - dostajesz zaproszenia na spontaniczny wyjazd, stale towarzyszy wam uczucie lekkości i luzu, jakby cały świat stał przed wami otworem.

Problemy zaczynają się, gdy potrzebujesz realnego wsparcia albo chcesz zaplanować nawet niedaleką przyszłość. Piotruś Pan często nie dotrzymuje obietnic, spóźnia się lub zapomina o umówionych spotkaniach i nigdy nie jest gotowy na następny etap związku.  

Relacja z wiecznym chłopcem nabiera rumieńców, zwłaszcza gdy zaczynacie żyć pod jednym dachem. Punktem zapalnym może być wszystko - sprzątanie, gotowanie, płacenie rachunków, a nawet godzina, o której kładziecie się spać. Piotruś Pan nie zwraca uwagi na brudną podłogę w łazience, pustą lodówkę czy inne przyziemne sprawy. Oczywiście, jeśli wcześniej ustaliliście, że to jego część obowiązków. Ty chcesz się położyć o 22.00, bo wstajesz wcześnie i masz ciężki dzień w pracy? On akurat ma chęć na serial do późna, a pracą pomartwi się jutro.

Wieczni chłopcy potrafią sprytnie lawirować, by zrzucić odpowiedzialność za swoje błędy i niedopatrzenia ("Nie przypomniałaś mi, że mam to zrobić"), a nawet sprawić, że sama poczujesz się winna ("Chciałem to zrobić, ale tak okropnie źle się czuję od rana, że nie dałem rady"). Manipulowanie innymi to niestety charakterystyczna cecha Piotrusia Pana. Wieczni chłopcy nie szukają partnerki, ale kolejnej matki, która się nimi zaopiekuje i przejmie odpowiedzialność za podejmowane decyzje.

Mężczyźni z syndromem Piotrusia Pana potrafią roztoczyć wokół siebie atmosferę sukcesu i wielkich aspiracji. Dużo mówią na temat swoich pasji i potencjalnych osiągnięć. Zakładają, że są w stanie zdobyć wszystko i nie liczą się z ewentualnymi przeszkodami ("Nie mam doświadczenia, którego wymagają? Kto by się tym martwił, i tak na pewno dostanę tę pracę!"). Niestety rezultaty są zazwyczaj dalekie od oczekiwanych. Piotruś Pan po drodze zapomniał o przygotowaniach, nie chciało mu się czegoś nauczyć albo zwyczajnie... zrezygnował z celu, bo jego osiągnięcie wymagało zbyt wielu wyrzeczeń.

Myślisz, że gwałtowne zmiany nastrojów towarzyszą tylko kobietom w ciąży? Otóż nie, to kolejna cecha wiecznych chłopców, którzy są bardzo wrażliwi na swoim punkcie, ale już niekoniecznie dostrzegają potrzeby innych, w tym partnerki. Problemy z nawiązaniem głębszych relacji oraz otwartym mówieniem o uczuciach przekładają się na frustrację i uczucie złości, nad którym czasem trudno zapanować. Piotruś Pan wstaje w doskonałym nastroju, ale już jedno zdanie może doprowadzić go do rozpaczy. Standardowe pytanie o pracę czy odebranie dziecka z przedszkola jest w stanie zupełnie wytrącić go z równowagi. Tupanie, krzyk czy łzy w oczach to nic nietypowego u mężczyzn z syndromem Piotrusia Pana. Przecież życie miało być pasmem radości i zabawy!

Badania australijskich i kanadyjskich naukowców na grupie ponad tysiąca kobiet wykazało, że partnerki mężczyzn z syndromem Piotrusia Pana znacznie rzadziej uprawiają seks. Mężczyźni, którzy nigdy nie chcą dorosnąć, stają się dla nich aseksualni i są traktowani jak kolejne dziecko. W takiej sytuacji trudno o ogień w związku i chęć do realizowania łóżkowych fantazji.

Ukryte kompleksy często sprawiają, że wieczni chłopcy obawiają się odtrącenia. Są zazdrośni nie tylko o innych mężczyzn, ale też o nowych członków rodziny - dziecko, psa czy kota. Trudno im zaakceptować, że ich potrzeby nie są już na pierwszym planie. Piotruś Pan rzadko odnajduje się w roli ojca (a jeśli już, to bardziej jako kompan do zabawy niż opiekun), czuje że musi rywalizować z dzieckiem o uwagę partnerki. Godzi to w jego ego, tym bardziej że mężczyźni z tym syndromem są przekonani o swojej wyjątkowości, bardzo często są narcyzami (osoby zakochane w sobie, przywiązujące dużą wagę do swojego wyglądu).

Relacja z niedojrzałą emocjonalnie osobą zawsze jest trudna i wymaga dużych pokładów cierpliwości. Związek z Piotrusiem Panem może przetrwać tylko, jeśli obie strony godzą się na taki typ relacji, tzn. kobieta - opiekunka i mężczyzna - lekkoduch. Niektóre kobiety świetnie odnajdują się w takiej roli, inne oczekują pełnego partnerstwa, poczucia bezpieczeństwa i stabilności. W tym przypadku życie z Piotrusiem Panem może stać się wcześniej lub później nie do zniesienia, zwłaszcza gdy w związku pojawią się dzieci.

Źródło: "Gender Inequities in Household Labor Predict Lower Sexual Desire in Women Partnered with Men" E. Harris, S. van Anders, Archive of Sexual Behavior 2022

Nie znalazłaś jeszcze tego jedynego? 7 powodów, które mogą to wyjaśnić

Zakazane słowa w związku. 7 zwrotów, które mogą skutecznie zniszczyć relację

Jak podrywa inteligentny mężczyzna? Zwróć uwagę na jeden gest