Ja, potępiona

A wszystko zaczyna się od białego krzyżyka na chodniku i pewnej ciężarówki z mrożonkami. Dziewczyna już sądziła, że wreszcie wszystko zaczyna się układać po jej myśli. Zdała sobie sprawę, że kocha diabła Beletha, wyzbyła się boskich mocy, a jej wielki przeciwnik Moroni został zamknięty w anielskim więzieniu. Ponadto diabeł Azazel tymczasowo nie planował niczego złowieszczego, zajęty pielęgnowaniem związku z królową Kleopatrą. Życie wydawało się piękne. Do czasu, kiedy przypadkiem trafiła do Tartaru. Czy Charon, niesławny brat Śmierci, pokaże Wiktorii wyjście z labiryntu? Czy Hitler, jeden z wodzów Podziemi, zdobędzie dzięki niej władzę absolutną? Czy księżna Elżbieta Batory zawróci w głowie Azazelowi? I najważniejsze - czy Wiktoria wreszcie będzie z Belethem?

Czytelnicy o poprzedniej powieści:

Ja, diablica to powieść interesująca i wciągająca. Czyta się ją lekko i szybko, w dodatku działa na czytelnika jak magiczna pigułka na poprawę humoru. Sensacyjna akcja, poruszający romans, sceny skrzące się humorem, nawiązania do klasyki literatury - to chyba wystarczy, by polecić tę pozycję?

oblicza kultury

Ja, diablica to prawdziwa perełka - autorka ma lekkie pióro, ironiczne poczucie humoru i, co najważniejsze - niebanalny pomysł.

merlin

Powieść bardzo dynamiczna, żadnych przestojów, ciągłe zwroty akcji, do tego mnóstwo humoru, szczypta komedii romantycznej, odrobina czarnej, trochę kryminału, duża doza piekła... Po lekturze dochodzę do wniosku, że taki jest przepis na świetną książkę! Polecam!

merlin

Katarzyna Berenika Miszczuk (ur. 1988) - przyszła lekarka, studiuje na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. Debiutancką powieść pod tytułem Wilk napisała w wieku piętnastu lat, a wydała trzy lata później (2006). Została za nią nominowana do Nagrody Nautilus, przyznawanej przez czytelników w corocznym plebiscycie na najlepszy polski utwór literacki z gatunku fantastyki. W 2009 roku ukazała się kontynuacja tej książki - Wilczyca. Ja, potępiona to ostatnia część trylogii, na którą składają się powieści Ja, diablica (W.A.B. 2010; w przygotowaniu przekład rosyjski) oraz Ja, anielica (W.A.B. 2011).