Kontrowersje i kaprysy Karola III. Jaki jest angielski król?
Wiecznie niezadowolony, z pretensjami do całego świata i mający swoje życie za piekło? Czy jednak szlachetny, wyważony i inteligentny? 6 maja jest dniem historycznym dla Wielkiej Brytanii, bowiem jest to data koronacji Karola III. Jaki naprawdę może być brytyjski król?
Na ten moment czekał całe swoje życie. Karol III w wieku 74 lat doczekał się swojej koronacji. Przez całe życie był w cieniu swojej matki, a następnie swoich synów. Czarny charakter, który na kartach historii księżnej Diany zapisał się jako ten, który złamał jej serce.
Dzieciństwo w cieniu świadomości bycia następcą tronu
Pochodzący z dynastii Windsorów Karol Filip Artur Jerzy Windsor jest pierworodnym synem królowej Elżbiety II i jej małżonka, Filipa, księcia Edynburga. Od urodzenia nosił tytuł Jego Królewskiej Wysokości Księcia Karola z Edynburga. Ma troje rodzeństwa: dwa lata młodszą siostrę - księżniczkę angielską Annę, dwanaście lat młodszego brata Andrzeja, księcia Yorku i szesnaście lat młodszego brata Edwarda, hrabiego Wesseksu. Król Karol III swoją edukację rozpoczynał w Hill House School w zachodnim Londynie.
Następnie uczęszczał do Cheam Preparatory School w hrabstwie Berhshire w Szkocji. Podobnie jak jego ojciec, książę Filip, edukację kontynuował w szkole Head Boy, którą opuścił w 1967 r. Wiele źródeł podaje, że w okresie edukacji, ze względu na pochodzenie królewskie był często szykanowany przez swoich rówieśników, którzy czasami stosowali wobec niego również przemoc fizyczną.
Inwestytura Karola, czyli uroczyste pasowanie na następcę tronu, miała miejsce się 1 lipca 1969 r. na zamku Caernarfon. Wówczas był jednocześnie mianowany na księcia Walii. Wydarzenie to było transmitowane - oglądało je aż 200 milionów ludzi na całym świecie, z czego 19 milionów w samej Anglii. Po uzyskaniu tytułu magistra na Uniwersytecie w Cambridge, Karol służył w Królewskich Siłach Powietrznych i Królewskiej Marynarce - od 1971 do 1976 roku.
Ekolog i działacz charytatywny
W 1981 roku ożenił się z Lady Dianą Spencer, a z ich związku przyszło na świat dwóch synów: książę William (ur. 1982) i książę Harry (ur. 1984). Był to jednak burzliwy związek, który toczył się w cieniu zdrad Karola. W 1996 r. para rozwiodła się. W 2005 roku Karol poślubił swoją wieloletnią miłość Camillę Parker Bowles.
Do tej pory, jako książę, bardzo aktywnie udzielał się charytatywnie. Założył m.in. The Prince’s Trust w 1976 r., sponsorując charytatywne przedsięwzięcia, jest też patronem, prezesem i członkiem ponad 400 innych organizacji charytatywnych i organizacji. Od wielu lat zajmuje się mecenatem w zakresie ochrony środowiska oraz promowania rozwiązań ekologicznych, podnosząc świadomość dotyczącą rolnictwa ekologicznego i zmian klimatycznych.
Uważał, że jego życie to piekło
W nieautoryzowanej biografia Toma Bowera pt. "Książę Buntownik" ("Rebel Prince") przedstawiono Karola jako człowieka, który opływa w luksusy, ale uważa, że jego życie to "piekło". Z książki wyłania się portret człowieka wiecznie niezadowolonego. "Nawet moje biuro nie ma odpowiedniej temperatury. Dlaczego muszę to tolerować? To sprawia, że moje życie staje się nie do zniesienia " - miał mówić książę do swojego asystenta. Król brytyjski jawi się jako człowiek, który ma obsesję na punkcie swoim i opinii publicznej.
Podobno aż czterech służących pomaga mu zmieniać ubranie, co czyni niezwykle często, bo aż do pięciu razy dziennie. Autor biografii twierdzi, że syn Elżbiety rzucił kiedyś talerzem o podłogę, gdy dowiedział się, że w sondażach spadła mu popularność. Jakże musiało go zatem boleć, gdy od tak długiego czasu media interesowały się bardziej jego synem, księciem Williamem i jego żoną Kate.
Zachcianki Karola
Po śmierci Diany, którą pamięta cały świat, miał być sparaliżowany, ale nie z poczucia winy. Podobno powiedział wówczas: "Wszyscy będą mnie winić, prawda? Świat zwariuje". Bower, autor biografii sugeruje, że w tym czasie miał posunąć się nawet do manipulacji medialnych w celu poprawy swojego wizerunku.
Ale nie tylko Lady Diana miała padać ofiarą jego humorów. Również druga żona, Camilla, odczuwała skutki jego egocentryzmu. Gdy jego posiłek był przykryty folią spożywczą, miał nader przesadnie wyrażać troskę o swoje życie unosząc głos z przerażenia i drżąc. Kiedyś wraz ze swoją żoną został zaproszony przez przyjaciół do ich pokaźnej posiadłości w północno-wschodniej Anglii. To wówczas miał ze sobą wziąć swój własny materac, muszlę klozetową, papier toaletowy marki Kleenex Velve i dwa obrazy szkockich wyżyn.
