Matka Boża, przed którą modlili się królowie

Franciszkanie, opiekujący się sanktuarium w Kalwarii Pacławskiej na Podkarpaciu, mówią, że do ich współbrata, ojca Wenantego Katarzyńca, warto zwracać się, kiedy dotykają nas problemy finansowe, prawne, gdy szukamy pracy, mieszkania. Liczne świadectwa pielgrzymów, którzy coraz tłumniej nawiedzają grób Sługi Bożego, pokazują, że ojciec jest skutecznym pośrednikiem w wypraszaniu tych łask. Dlatego nazywany jest polskim Szarbelem. Pierwszy odkrył to przyszły święty, ojciec Maksymilian Maria Kolbe. 

Niezwykła przyjaźń wybrańców Boga 

Franciszkanie poznali się  podczas wakacji w 1912 roku. "Poszliśmy kiedyś na przechadzkę w stronę kaplicy  św. Marii Magdaleny. Tam wśród lasu, siedząc na leżącym drzewie, rozmawialiśmy o kwestiach, w których on bez wątpienia był dobrze zorientowany. Mimo to jednak, wolał słuchać, niż dominować w rozprawie. A czynił to mile i wdzięcznie okazując swoje zainteresowanie" - pisał Kolbe o spotkaniu, które było początkiem przyjaźni.

Bracia pisali do siebie listy przez kolejne lata. Maksymilian zwierzał się z planów stworzenia pisma "Rycerz Niepokalanej". Radził  się, czy powinien je wydawać. Przyjaciel odpowiadał: "Jak najszybciej". Katarzyniec przyjął również ofertę napisania słowa wstępnego. "Tymczasem wyniszczająca powoli gruźlica powaliła go do łóżka i zaprowadziła do grobu. Minął rok, kiedy radę śp. ojca Wenantego zacząłem wprowadzać w czyn" - relacjonował o. Maksymilian.

Gdy gazeta zaczęła mieć problemy finansowe, przyszły święty zwrócił się z prośbą o pomoc do Wenantego. Nagle fundusze się znalazły, i to z nadwyżką. Katarzyniec do dziś wysłuchuje modlitw, a jego skuteczności dowodzą liczne świadectwa spisywane przez franciszkanów  w Kalwarii Pacławskiej. 

Matka Boża Cierpliwie Słuchająca

W sanktuarium można pomodlić się również przy cudownym obrazie Matki Bożej Kalwaryjskiej. To przed nim w czasach, gdy znajdował się  w jeszcze Kamieńcu Podolskim, klęczeli z ufnością m.in. hetmani Żółkiewski, Czarnecki, książę Wiśniowiecki-Jarema, król Jan Kazimierz i Jan III Sobieski.

Do Kalwarii wizerunek przywędrował w 1679 roku. To najcenniejszy skarb tutejszego sanktuarium. Przedstawia Najświętszą Maryję Pannę w pełnej chwale z koroną na głowie i berłem w prawej ręce. To, że jest Królową Niebios, podkreślają również kolory: purpurowa suknia i szmaragdowy płaszcz.

Interesującym szczegółem oblicza Maryi jest odsłonięte prawe ucho. Dlatego też przybywający tutaj pielgrzymi nadali Jej tytuł Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej. Siedzące na Jej kolanach Dzieciątko Jezus prawą ręką błogosławi, w lewej zaś trzyma jabłko - symbol władzy królewskiej.

Cuda oraz łaski doświadczone za przyczyną Pani Kalwaryjskiej zostały przedstawione w szeregu obrazków otaczających ołtarz. Do końca XVIII wieku zanotowano aż 50 różnych nadprzyrodzonych zdarzeń - uzdrowienia osób nieuleczalnie chorych i umierających, uleczenia z ciężkiego kalectwa: przywrócenia wzroku, mowy, słuchu, władzy  w kończynach, uzdrowienia osób chorych psychicznie  i uwolnienia z opętania, przypadków nawróceń, a nawet wskrzeszenia umarłych. 

W jubileuszowym roku 300-lecia Kalwarii Pacławskiej,  w czasie sierpniowego odpustu, był obecny ówczesny metropolita krakowski kard. Karol Wojtyła. Jego pomnik na pamiątkę tamtego wydarzenia został odsłonięty w 2018 roku, dokładnie w 50. rocznicę obecności kardynała na Kalwarii.

Jasna Góra Podkarpacia

Kasztelan lwowski Andrzej Maksymilian Fredro, fundator sanktuarium, w 1665 roku wytyczył też na wzniesieniach Podkarpacia stacje Męki Pańskiej symbolizujące Drogę Krzyżową Chrystusa w Jerozolimie. Na pamiątkę wzgórza, na którym dokonała się ofiara Zbawiciela, nazwał  ją Kalwarią. Składają się na nią: Dróżki Pana Jezusa - 28 stacji, w tym 14 stacji drogi krzyżowej o długości około 1600 metrów oraz Dróżki Pogrzebu i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny  - 14 stacji. Kalwaria Pacławska często nazywana jest Jerozolimą Wschodu albo Jasną Górą Podkarpacia.         

O. Edward Staniukiewicz