Matki i nie-matki
Są kobiety, które mają dzieci, bo tylko macierzyństwo gwarantuje im prawdziwe spełnienie. Są kobiety, które dzieci nie mają świadomie, bo macierzyństwo jest dla nich ograniczeniem i degradacją. Jedne nie przepadają za drugimi.
Matki o nie-matkach
Z jednej strony im współczują - tamte, w ich przekonaniu, nie wiedzę, co w życiu się najbardziej liczy, a gdy to wreszcie odkryją, to zwykle na dzieci jest już za późno. Z drugiej strony czasami im zazdroszczą - swobody, nieograniczonej możliwości realizowania własnych ambicji, wolnego czasu, itp. Matki czują, że wzbudzają u nie-matek współczucie - że takie zabiegane, zapracowane, zmęczone; a czasami nawet politowanie - że takie ograniczone, zaniedbane, typowe...
Nie-matki o matkach
Z jednej strony czują wyższość nad tamtymi - mogą bez przeszkód realizować swoje życiowe plany, marzenia, spełniać się zawodowo, dowolnie organizować sobie wolny czas i nie zniżać do poziomu "zupek i kupek". Z drugiej strony od czasu do czasu dokucza im niepewność - czy dobrze wybrały i czy kiedyś nie będą żałować swojej decyzji. To chwile tryumfu tamtych - postawiły na rodzinę, a ta okazała się wartością ponadczasową. Nie-matki czują na sobie te karcące spojrzenia, wypominające im to, że postępują wbrew kobiecej naturze.
W stosunkach damsko-damskich, szczególnie takich jak te wyżej opisane, często trudno o wyrozumiałość i akceptację dla innych - niż nasze - postaw. A wystarczyłoby, aby czasami jedna na drugą popatrzyła z szacunkiem dla życiowego wyboru. Bez babskiej zawiści.
