Pomóż dziecku zapanować nad stresem

Czasem wydaje nam się, że życie nastolatka usłane jest różami. Ma przecież wszystko - wikt, opierunek. Wolne chwile wypełnia sobie rozrywkami. Kino, imprezy, gry komputerowe - pomysłów na relaks mu nie brakuje. Okazuje się, że w tym na pozór beztroskim życiu jest mnóstwo powodów do stresu. Egzaminy, klasówki, zawiedzione przyjaźnie, nieszczęśliwe miłości, przegrane mecze oraz konkursy... Wszystko to łatwiej znieść, gdy obok jest mama. Okres świąt Bożego Narodzenia, to dobra pora, by zasady walki ze stresem wdrożyć w życie.

Znajdź czas, by wysłuchaćPrzede wszystkim daj dziecku sygnał: "Cokolwiek by się nie działo - dobrego czy złego - możesz przyjść do mnie i tym się podzielić". Ważne jest też to, jak zareagujesz, gdy dziecko ci o tym opowie.• Ciesz się z sukcesówGdy syn skacze z radości, że wygrał mecz, ciesz się razem z nim! Twoja radość z sukcesów będzie dla niego większym powodem do dumy. Koniec roku to dobry czas na podsumowania. Dlatego w święta zróbcie listę osiągnięć nastolatka. Pamiętaj, pochwała i podziw mamy umacniają poczucie wartości dziecka, a to doskonała recepta na stres.

• Zrozum smutek

Gdy natomiast usłyszysz o przykrych sytuacjach, nie komentuj: "A nie mówiłam, że tak będzie?", "Niczego lepszego nie można po tobie się spodziewać", "Masz, co chciałeś". Powiedz raczej: "Rozumiem, co czujesz", "Wiem, że się boisz". Gdy dziecko usłyszy, że mama je wspiera, łatwiej się uspokoi.

Zapewnij, że dacie sobie radę

Pozytywne myślenie sprawia, że łatwiej uporać się ze stresem. Dlatego zaniepokojonemu dziecku pomóż zobaczyć świat w jaśniejszych barwach. Spraw, by poczuło, że mama jest aniołem-stróżem, który nie pozwoli, by jej największy skarb sam trwał w kłopotach.

• Zapewnij, że nie jest źle

Bywa, że dzieci martwią się na wyrost, a sytuacja nie wygląda wcale dramatycznie. Załóżmy, że córka strasznie stresuje się przed każdą klasówką. Przepytaj ją z wybranego materiału. Dzięki temu dowie się, co umie, a czego nie. Powiedz: "Jesteś świetnie przygotowana ze stolic Europy. Gdy popracujesz jeszcze nad strefami klimatu, klasówka z geografii pójdzie ci wspaniale!".

• Opowiedz o sobie

W życiu przeszłaś już niejedno. Zresztą, sama przecież byłaś nastolatką. Podziel się z dzieckiem doświadczeniem. Opowiedz, jak po- radziłaś sobie z tremą przed wystąpieniem z referatem przed całą szkołą czy zakończeniem znajomości z chłopakiem, który był wobec ciebie nieuczciwy. W ten sposób uświadomisz dziecku, że wszyscy ludzie mają podobne problemy, a one mijają, bo na każdy kłopot znajdzie się jakaś rada.

• Pomóż zrobić plan

Czasem dziecko potrzebuje twojej konkretnej pomocy. Stres związany z zaległościami w nauce pomożesz rozwiązać, lepiej organizując uczniowi plan dnia (np. zwalniając z obowiązków domowych). Rozstanie z lękiem przed szkołą ułatwisz, rozmawiając z nauczycielem z pozycji adwokata swojej pociechy. Najważniejsze jest to, by dziecko poczuło, że nie jest samo z emocjami, które blokują jego zapał i wiarę w siebie.

Nie stawiaj zbyt wysoko poprzeczki

Bywa, że źródłem stresu pociechy jesteśmy my sami. W jaki sposób? Stawiając dzieciom zbyt dużo wymagań. To dla nich źródło dyskomfortu psychicznego.

• Szanuj zainteresowania

Będąc mamą nastolatka, zaczynasz bardziej precyzyjnie rysować wizje jego przyszłości. Decydujesz, że twój gimnazjalista ma trafić w liceum do klasy biologicznej, bo wymarzyłaś sobie, że zostanie lekarzem! Zabraniasz maturzyście treningów w klubie piłkarskim, bo uważasz, że na bzdury nie ma teraz czasu. Zanim podejmiesz takie decyzje, weź pod uwagę, jakie są zainteresowania, możliwości intelektualne, pasje dziecka.

• Akceptuj słabości

Nie ma ludzi idealnych. Dlaczego więc miałabyś wymagać, by twoje dziecko było alfą i omegą we wszystkim? Pogódź się, że fizyka jest jego piętą achillesową, za to dopinguj do nauki języków obcych, do których ma talent!