Imiona na literę C - Kobieta w INTERIA.PL

Pochodzenia starosłowiańskiego, oznacza: całkowicie spokojny, pokorny.
NAZWISKA:
Calewski, Calicki, Caliński, Cała, Całek, Całkiewicz, Całkosiński, Całkosz, Całkowicz, Całkowski, Całosiński, Całow, Całun, Całusiński, Całuszyński, Całużyński, Całwin.

Pochodzi od łacińskiego słowa caecus, które oznacza: ciemny, ślepy, wątpliwy. Nawiązuje do nazwy rzymskiego rodu Caecilius lub Caecilianus. ZDROBNIENIA: Cecylek, Celek, Cecylianek, Cecyliuszek. INNE FORMY: Cecylian, Cecyliusz. OBCE FORMY: Caecilian (ang.), Cäcilianus (niem.), Cécilien (fr.), Ceciliano (hiszp., wł.), Kaikilianos, Kekilianos (gr.), Cecilije (połud.-słow.), Cecilijanas (litew.). Forma żeńska: Cecylia.
NAZWISKA:
Cecelski, Cecylski.
ZNANE POSTACIE:
Edgar Cecil of Chewlwood, bryt. polityk. (14 X 1864–24 XI 1958). Cecile Bluont de Mille, amer. reżyser i producent filmowy (12 VIII 1881–21 I 1959). Cecil Frank Powell, fizyk ang., laureat Nagrody Nobla (5 XII 1903–9 VIII 1969). Cecil Day-Lewis, pisarz ang. (27 IV 1904–22 V 1972).

Pochodzi od łacińskiego słowacaecus, które oznacza: ciemny, ślepy, wątpliwy. Nawiązuje do nazwy rzymskiego rodu Caecilius lub Caecilianus. W Polsce imię to występuje od XIII wieku, ale nie zyskało większej popularności. ZDROBNIENIA: Cechna, Ceceylia, Cecilia, Cecyla, Cecylina, Cecylka, Cela, Celia, Celka, Cesia, Cyla. INNE FORMY: Cecyliana. OBCE FORMY: Cecilia (ogólnie przyj. forma), Cecily, Cicely, Sisley (ang.), Cäcilia, Cecilie, Zäzille, Cillia (niem.), Cécile, Cécille, Cicil, Cicille (fr.), Kaikilia, Kekilija (gr.), Cecilija, Kikilija (ros.), Cecilija (połud.-słow.), Cicelle, Célia, Sejla (węg.). Forma męska: Cecyl, Cecylian, Cecyliusz.
PATRONKA:
Święta Cecylia, męczennica Rzymu. Legenda mówi, że w czasie tortur śpiewała hymny. Ku jej czci powstały muzyczne bractwa i towarzystwa (w XVI w. w Rzymie – Accademia di Santa Cecylia, w XVIII w. w Londynie – Caecilian Society. Patronka muzyki kościelnej. (Wspomnienie 22 listopada).
ZNANE POSTACIE:
Cecylia Renata, pol. królowa, żona Władysława IV (16 VII 1611–24 III 1644). Cecilia Böhl De Faber, pisarka hiszp. (25 XII 1796–7 IV 1877). Cecylia Walewska, pisarka pol. (ur. 1859). Cécile Sorel, aktorka fr. (ur. 1873). Celia Johnson, aktorka ang. (ur. 1908). Cécile Aubry, aktorka i pisarka fr. (ur. 1929).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Cecylka de Volanges z powieści P. Ch. de Laclosa Niebezpieczne związki (1782). Cechna z powieści Dziewczęta z Nowolipek P. Gojawiczyńskiej (1935). Cecylia z powieści Kuzyn Pons H. Balzaca (1847). Cecylia z powieści Witaj, smutku F. Sagan. Cecylia z Leśnika M. Kuncewiczowej.
NA EKRANIE:
Film wg powieści Witaj, smutku F. Sagan w reż. O. Premingera (1958), rolę Cecylki odtwarzała Jean Seberg. Ekranizacje pow. Niebezpieczne związki Ch. de Laclosa: w reż. R. Vadima (1959) i S. Frearsa (1988).
AFORYZM:
– Żona – opoka! – mawia Cecylia.– A ja – to taka opoki filia.Włodzimierz Ścisłowski
PRZYSLOWIA:
Kiedy na Cecylję grzmi, rolnik o dobrym roku śni.
W POEZJI:
Wysoka, sztywna jak dziewanny, uczesana gładko,przez całe życie ma oczy i myśli dziewczęce;stopy zbyt płaskie, długie a spiczaste, i witrażowe, ołtarzowe ręce.Mąż ją wielbi i chciałby ją mieć bardziej gorącą, dzisiejszą,niezdolną żyć bez miłości.A ona, gdy się bardziej kiedy ku niemu porwie, przezdługie miesiące modli się, pokutuje i pości. Kazimiera Iłłakowiczówna, „Cecylia”

Pochodzenia łacińskiego, od znanego rzymskiego rodu Caecilius lub od słowa caecus (ślepy). ZDROBNIENIA: Cecylek. INNE FORMY: Cecyl, Cecyliusz. OBCE FORMY: Caecilian (ang.), Cäcilianus (niem.), Cecilien (fr.), Ceciliano (hiszp., wł.), Kaikilianos, Kekilianos (gr), Cecilije (połud.-słow.), Cecilijanas (litew.). Forma żeńska: Cecyliana.

Pochodzenia łacińskiego, od słowa caelestinus (niebiański). ZDROBNIENIA: Celestynek. Celestyś. OBCE FORMY: Celestine (ang.), Cölestin, Cölestinus (niem.), Célestin (fr.), Celestino (hiszp., wł.), Kelestinos, Kailestinos (gr.), Kelestin, Celestin (ros.), Celestin (połud.-słow.), Celestinas (litew.), Celesztin, Cölesztin, Szelezsény (węg.). Forma żeńska: Celestyna.
NAZWISKA:
Celes, Celesa, Celestyniak, Celestyński, Celestynowicz, Celski.
PATRON:
Św. Celestyn I, papież (422–432 r.). Pochodził z Kampanii. Poparł postanowienia soboru efeskiego, który potępił poglądy Nestoriusza z Antiochii (431). Zwalczał również herezje nowacjanizmu i pelagianizmu. (Wspomnienie 27 lipca).Św. Celestyn V, właśc. Pietro Angeleri, papież (ok. 1215–96). Osiadł w pustelni na górze Morrone. Skupił wokół siebie grupę uczniów, z których sformował nową kongregację pod nazwą celestynów. Papieżem został wybrany w 1294 roku, ale szybko ustąpił, zdając sobie sprawę, że nie umie prowadzić żadnej gry politycznej. Jego następca Bonifacy VIII odizolował go. Zmarł w prawie opuszczonym zamku Castello di Fumone. (Wspomnienie 19 maja).
ZNANE POSTACIE:
Celestyn Czaplic (6 IV 1723–3 V 1804), pol. marszałek sejmu, autor bajek. Józef Celestyn Kański, muzykolog pol. (ur. 21 X 1928).

Żeńska forma imienia -> Celestyn. ZDROBNIENIA: Celka, Celestynka, Celestysia. OBCE FORMY: Celestina (ogólnie przyj. forma), Celestine, Celestia (ang.), Cölestine, Zölestine (niem.), Célestine (fr.), Kelestina (ros.), Celestina (połud.-słow.), Celesztina, Celeszta (węg.).
ZNANE POSTACIE:
Celestyna Czartoryska (ur. XVIII w.).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Celestyna, dramat F. de Rojas.
AFORYZM:
Cztery razy na godzinęPieścił Celek Celestynę.Po dwóch latach z tej przyczynyJuż nie znosi Celestyny.Andrzej Morski

Pochodzenia łacińskiego, od słowa caelum (niebo); również skrót od imienia Marcelina. W Polsce występuje dopiero od XIX wieku. ZDROBNIENIA: Celinka, Celka. INNE FORMY: Celia, Celimena. OBCE FORMY: Celina (ogólnie przyj. forma), Celine, Selina (ang.), Céline (fr.), Kilina, Koilina (gr.), Cilina (ros.), Celina (połud.-słow), Szelina (węg.).
NAZWISKA:
Celiński, Celkowski.
PATRONKA:
Św. Celina, matka świętego Remigiusza (V w.). Czczona zwłaszcza w okolicach Reims i Laon we Francji. (Wspomninie 21 października).
ZNANE POSTACIE:
Celina Szymanowska, żona Adama Mickiewicza.
BOHATEROWIE SZTUKI:
Celina z powieści Bez dogmatu H. Sienkiewicza. Celinka z Szczenięcych lat M. Wańkowicza. Celina z Mew S. Goszczurnego. Celina Sieniawiank z dramatu S. Żeromskiego Uciekła mi przepióreczka (1924). Celinka z Ręki ojca W. Żukrowskiego. Celimena z komedii Mizantrop Moliera.
AFORYZM:
To jest i męża, i sąsiadów wina,Że niedopieszczona chodzi wciąż Celina.Andrzej Morski
W POEZJI:
Zaczyna się werbunek, widzę, z dala goniOgromna ciżba pieszych, hułanów, huzarów,Niosąc imiona na kształt rozwitych sztandarów,Chcą w albomie założyć obóz różnej broni.Stanie się – będę wtenczas siwym bohateremI z żalem rozmyślając o mych lat poranku,Opowiem towarzyszom, że na prawym flankuJam w tej armiji pierwszym był grenadyjerem.Adam Mickiewicz, W imionniku Celiny S.

Pochodzenia łacińskiego, prawdopodobnie od słowa caedere (ciąć, wycinać) lub caesaries (kędzierzawy, o bujnych włosach). ZDROBNIENIA: Czarusia. INNE FORMY: Cezaryna. Forma męska: Cezariusz, Cezary.
PATRONKA:
Św. Cezaria Wielka, mniszka francuska (ok. 465-ok. 525). Siostra św. Cezarego z Arles. Była jego znakomitą sojuszniczką w pracy biskupiej. (Wspomnienie 12 stycznia).Św. Cezaria Młodsza (VI w.). Prawdopodobnie krewna św. Cezarii Wielkiej. Dbała o skopiowanie w wielu egzemplarzach mów św. Cezarego i św. Augustyna, również innych dzieł religijnych.
ZNANE POSTACIE:
Cezaryna Maria Wojnarowska, pol. publicystka i działaczka ruchu lewicowego (1861–1911). Cezaria Baudouin de Courtenay, pol. etnolog i historyk kultury (1885–1967).

Pochodzenia łacińskiego, prawdopodobnie od słowa caedere (ciąć, wycinać), co miało oznaczać: wycięty z łona matki (stąd pojęcie „cesarskie cięcie”) lub słowa caesaries (kędzierzawy, o bujnych włosach). Imię to stało się tytułem władców Imperium Rzymskiego (obok przydomka Augustus). Imię używane w Polsce od XV wieku. W roku 1399 poświadczone wystąpienie iminia Cezar, a w 1478 pojawia się omawiana forma. Jest ona spolonizowanym wariantem łacińskiego Caesarius. ZDROBNIENIA: Czarek, Czaruś. INNE FORMY: Cezariusz, Cezaryn. OBCE FORMY: Caesar, Cesare (ang.), Caesar, Cäsar, Cäsarius (niem.), Césaire (fr.), Cesareo (hiszp.), Cesare, Cesario (wł.), Kesarios, Kaisarios (gr.), Cezar, Kesar, Kesarij (ros.), Cezar, Cesar (połud.-słow), Cezaris, Cezaras, Cezarijus (litew.), Cézár (węg.). Forma żeńska: Cezaria, Cezaryna.
NAZWISKA:
Caesar, Cerazy, Cesarski, Cesarz, Cezar, Cezari, Cezariusz, Cezarski, Cezarewicz, Cezaryk.
PATRON:
Św. Cezary z Nazjanzu, lekarz z Konstantynopola. Przeżywszy trzęsienie ziemi, na kilka miesięcy przed śmiercią kazał się ochrzcić i zmienił się wewnętrznie. (Wspomnienie 25 lutego).Św. Cezary z Arles (ok. 470–543). Był mnichem, a w 503 roku został wybrany biskupem Arles. Wielki autorytet wśród biskupów galijskich. Zwalczał arianizm i semipelagianizm. (Wspomnienie 27 sierpnia).
ZNANE POSTACIE:
Cesare Borgia, syn papieża Aleksandra VI (1475–12 III 1507). Cezary Augustyn Plater, prezes Towarzystwa Literackiego w Paryżu (5 IX 1810–9 II 1869). César Franck, kompozytor belg. (10 XII 1822–8 XI 1890). Cezar A. Cui, ros. kompozytor (18 I 1835–26 III 1918). Cezary Jellenta, właśc. Napoleon Hirschband, pisarz pol. (13 IV 1861–31 VIII 1935). Augusto Cesar Sandino, bojownik o niepodległość Nikaragui (18 V 1895–21 II 1934). Cesare Zavattini, wł. pisarz (1902–1989). Cesare Pavese, wł. pisarz (9 IX 1908–27 VIII 1950). César (César Baldaccini), rzeźbiarz fr. (ur. 1 I 1921). Cezary Julski, aktor pol. (8 X 1927–24 III 2002). César Milstein, bryt. biolog molekularny, laureat Nagrody Nobla (ur. 1927). Cezary Leżeński, pisarz pol. (ur. 1930). Cezary Pazura, aktor pol. (ur. 1962).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Cezary Baryka z powieści Przedwiośnie S. Żeromskiego (1925). Cezar Birotteau z powieści Historia wielkości i upadku Cezara Birotteau H. Balzaca.
NA EKRANIE:
Film wg pow. Przedwiośnie S. Żeromskiego w reż. H. Szaro (1928), rolę Cezarego grał Zbigniew Sawan.

Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: chcący, pragnący.

Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: pragnący walki.

Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: pragnący sławy.

Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: pragnący pokoju. Imię używane w Polsce od XII wieku. INNE FORMY: Chociemir, Chocimir. Forma żeńska: Chocimira.

Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: ten, który chce, pragnie pokoju. Słowa hoće (chce) i mir (pokój) utrzymują się w językach południowych Słowian. Imię to odnotowano w dokumentach z 1351 roku. INNE FORMY: Chociemir, Chocim, Chocimierz. Forma żeńska: Chocimira.

Żeńska forma imienia -> Chocimir.

Imię to wspomniane zostało w dokumentach z 1439 roku.

Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: chroń, zachowaj pokój. INNE FORMY: Chronimir. Forma żeńska: Chromira, Chronimira.
NAZWISKA:
Chram, Chramczak, Chramega, Chramiak, Chramienkow, Chrem, Chrom, Chromański, Chromcewcz, Chromecz, Chromejko, Chromek, Chromicz, Chromił, Chromniak, Chromow, Chromula, Chromyszyn, Chruma, Chrumala, Chrumula, Kromy.

Żeńska forma imienia -> Chromir. INNE FORMY: Chronimira.

Horoskopy zodiakalne

Wielki horoskop na 2025 rok

Wielki horoskop na 2025 rok

Horoskop dzienny tarotowy

Horoskop dzienny tarotowy

Horoskop dzienny

Horoskop dzienny

Horoskop tygodniowy tarotowy

Horoskop tygodniowy tarotowy

Horoskop tygodniowy

Horoskop tygodniowy

Tygodniowy horoskop miłosny

Tygodniowy horoskop miłosny

Tygodniowy horoskop finansowy

Tygodniowy horoskop finansowy

Horoskop miesięczny

Horoskop miesięczny

Horoskopy alternatywne oraz symbolika

Horoskop chiński

Horoskop chiński

Numerologia

Numerologia

Sennik

Sennik

Imiennik

Imiennik