Obfity bardzo wczesny obiad - sekret długowieczności w Abruzji
Obfity obiad o godzinie 11, który należy do tradycji włoskiego regionu Abruzja, to jeden z sekretów długowieczności tamtejszych mieszkańców. Taką tezę postawili naukowcy z lokalnego uniwersytetu w Teramo, którzy badali zwyczaje żywieniowe 90-cio i stulatków.
"Sdijuno"- taka jest nazwa bardzo wczesnego obiadu, jaki jedzą mieszkańcy wsi w Abruzji. W słowie tym znajduje się włoskie "digiuno", czyli głodówka, choć w tym przypadku ma to dosyć przewrotną wymowę. Ten styl życia polega na obfitym posiłku po bardzo długiej przerwie bez jedzenia.
Badacze przeanalizowali zwyczaje żywieniowe w regionie w środkowych Włoszech, który wyróżnia wyjątkowe zjawisko: w 150 tamtejszych gminach wskaźnik długowieczności jest porównywalny z tym w miejscowości Villagrande na Sardynii. To tam na wyspie tej mieszka najwięcej stulatków.
W przypadku Abruzji obszar, gdzie żyje ich najwięcej, leży wokół parków narodowych masywu Gran Sasso oraz Majella i w rejonie historycznej górskiej krainy Marsica.
- Sdijuno- tradycja, która nadal żywa jest wśród ludzi starszych, to pierwszy obfity posiłek dnia - wyjaśnił Mauro Serafini, wykładowca na wydziale Bionauki uniwersytetu w Teramo. Po nim, jak dodał, jest jeszcze skromny posiłek około godziny 18. Taki rozkład posiłków gwarantuje organizmowi 14-16 godzin głodówki z małym wyjątkiem w postaci przekąski o świcie - zauważył naukowiec.
Serafini podkreślił, że takie nawyki żywnościowe są w doskonałej zgodności z najnowszymi ustaleniami naukowców , którzy wskazali na konieczność koncentrowania posiłków w ciągu dnia i unikania zasilania kalorycznego w porze wieczornej, gdy metabolizm zwalnia.
- Na podstawie tych przesłanek można stwierdzić, że sdijuno z Abruzji stanowi szczególny wzór odżywiania, wyprzedzający ostatnie diety głodówkowe, dzięki któremu można wyjaśnić- wraz z czynnikami środowiskowymi i genetycznymi- fenomen długowieczności w tym regonie - dodał ekspert.
Z Rzymu Sylwia Wysocka