Szafran – dar orientu
Szafran jest wysoko cenioną przyprawą używaną na całym świecie. Często jest nazywany „królem przypraw”. Roślina ta posiada także długą historię zastosowań medycznych, jest wspomniana nawet we wczesnych tekstach ajurwedyjskich (system medycyny indyjskiej). Szafran występuje głównie na terenach Azji i w krajach śródziemnomorskich.
Zapobiega rakowi
Szafran zawiera związki chemiczne znane jako crocin oraz picocrocin, które posiadają właściwości zatrzymujące rozwój komórek rakowych. Naukowcy stworzyli niedawno terapię nazywaną „inteligentną bombą” polegającą na leczeniu nowotworów tabletkami na bazie wyciągu z zebranych jesienią krokusów.
Bogaty w antyoksydanty
Zawarte w szafranie związki są silnym antyoksydantem, który zwalcza wolne rodniki, atakujące komórki i tkanki.
Właściwości antydepresyjne
Herbata z szafranu jest stosowana w leczeniu depresji. Poprawia krążenie i kondycję serca. W chińskiej medycynie ludowej szafran stosuje się od dawna do leczenia schorzeń układu krążenia i zwiększania szybkości gojenia się siniaków.
Aktywny składnik szafranu (crocetin) zmniejsza także poziom cholesterolu oraz trójglicerydów w krwi, a tym samym zapobiega rozwojowi miażdżycy. Szafran zmniejsza też symptomy napięcia przedmiesiączkowego i łagodzi bóle podbrzusza. Krokus jest używany też do leczenia chorób nerek, pomaga w trawieniu, zwalcza migrenowe bóle głowy, jest używany w leczeniu zawrotów głowy i chronicznego zapalenia oskrzeli.
Doskonały dla oczu
Badania ukazują poprawę wzroku oraz spowolnienie zwyrodnienia plamki żółtej, które jest częstą przyczyną ślepoty wśród ludzi starszych.
Zastosowanie w kuchni
Oprócz zastosowania medycznego i jako barwnika, szafran jest także powszechnie cenioną przyprawą używaną w kuchni. Intensywny aromat i wyraźny smak sprawiają, że wystarczy jedna czwarta łyżeczki przyprawy, aby nadać pożywieniu smak i kolor. Szafran nadaje się idealnie do zup, ziemniaków i papryki.
