Astrofytum (Czapka biskupia). Uprawa, pielęgnacja
Jeśli nie masz tzw. ręki do kwiatów, a każdy powierzony ci okaz szybko więdnie, nie oznacza to, że w twoim domu nie może być roślin. Istnieje wiele gatunków, które nie dość, że nie mają specjalnych wymagań uprawowych, to na dodatek są idealne dla zapominalskich. W takim wypadku warto sięgnąć po sukulenty: jednym z ich jest astrofytum, zwany inaczej czapką biskupią. Co trzeba wiedzieć o tej roślinie? Jak ją uprawiać?
Astrofytum. Co trzeba o nim wiedzieć?
Astrofytum jest rośliną z rodziny kaktusowatych. W naturalnym środowisku spotkać można go w Ameryce Środkowej i Południowej, głównie w Meksyku. W naszych rodzimych warunkach jest często uprawiany jako roślina doniczkowa. Charakteryzuje się zieloną mięsistą częścią nadziemną, która podzielona jest na pięć segmentów: ostrych i wyniosłych żeber przypominające biret duchownych. Niektóre gatunki mogą różnić się nieznacznie wyglądem – żebra mogą z czasem dorastać, a ich brzegi się zaokrąglać.
Roślina bezpieczna dla dzieci
Choć astrofytum pochodzi z rodziny kaktusowatych, próżno szukać na nim igieł. Zamiast nich znaleźć można drobne, jasne łuski: roślina może wyglądać, jakby była delikatnie przyprószona śniegiem. Jest bezpieczna dla dzieci i domowych pupili, ponieważ nie istnieje ryzyko bolesnego skaleczenia się. Atrofytum może osiągać różne rozmiary – nawet do 60 cm wysokości i 20 cm obwodu. Warto wiedzieć, że te kaktusowate rosną bardzo wolno, więc potrzeba kilku lat, aby osiągnęły tak okazały rozmiar.
Jakich warunków wymaga astrofytum?
Astrofytum, jak większość sukulentów, najlepiej rośnie w wysokiej temperaturze i w miejscach, które są bardzo jasne. Choć bezpośrednie promienie słoneczne na parapecie od strony południowej mu służą, to wiosną, może być narażony na poparzenia, które objawiają się czerwoną skórką na roślinie. W takim wypadku wystarczy na jakiś czas osłonić astrofytum, aby później mógł wrócić na swoje miejsce.
Astrofytum. Piękny kwiat
Uprawa astrofylum się opłaca, ponieważ, jak większość kaktusowatych, roślina kwitnie. Jednak nie na każdej pojawia się kwiatostan: jedynie na egzemplarzach starszych, minimum pięcioletnich. Kwitnienie rozpoczyna się w okolicy kwietnia i nieprzerwanie trwa przez całe lato. Wtedy na wierzchołku rośliny wykształcają się żółte płatki z czerwonym środkiem. Co ciekawe, w ciągu dnia rozwijają się, by na noc się zamykać. Astrofylum pachnie, jednak woń nie jest intensywna, ale delikatna i przyjemna dla nosa.
Przesadzanie
Astrofylum rośnie bardzo wolno, jednak najintensywniej wiosną oraz jesienią, z krótka przerwą w okresie swojego kwitnienia. Choć nie trzeba go co roku przesadzać, to kiedy widać, że korzenie wychodzą z doniczki, należy zmienić mu pojemnik i podłoże. Gleba powinna być przeznaczona dla kaktusów i sukulentów, ponieważ tylko ona jest wyjątkowo luźna. Powinna być ona o odczynie kwaśnym i z dodatkiem gipsu: to gwarant prawidłowego rośnięcia astrofylum.
Podlewanie
Tak, jak każdy sukulent, astrofylum nie wymaga częstego i regularnego podlewania. Wilgoć sprzyja gniciu zarówno korzeni, jak i jego nadziemnej części. Wodę należy dostarczać wyłącznie wtedy, gdy wierzchnia część rośliny jest bardzo przesuszona. Zakłada się, że jesienią i wczesną wiosną (od października do marca), całkowicie zaprzestaje się podlewania kaktusów.
Rozmnażanie
Rozmnażanie tej wyjątkowej rośliny dokonuje się wyłącznie z nasion. Nie ma możliwości uprawy jej przez odrost. Niestety, samodzielna wysiew młodych roślin nie zawsze kończy się powodzeniem. Przede wszystkim, po ich zebraniu należy umieścić je w ziemi dopiero po roku, gdyż wtedy łatwiej kiełkują. Na dodatek wymagają specyficznych warunków – temperatura powierza nie może spaść poniżej 18 stopni, ani nie być wyższa niż 25 stopni Celsjusza.
