Ćmy bukszpanowe. Jak je zwalczyć?

Ćma bukszpanowa to gatunek motyla pochodzącego z Azji, który przywędrował do Europy kilka lat temu, prawdopodobnie w transporcie roślin ozdobnych. Dorosły osobnik zaliczany jest do największych ciem obecnych w Europie, ponieważ jego rozpiętość skrzydeł może sięgać nawet czterech centymetrów (o barwie białej z szarą obwódką lub całkowicie szare z ciemniejszymi pionowymi paskami). Jednak najbardziej szkodliwe dla naszej roślinności są gąsienice, ponieważ potrafią one zniszczyć doszczętnie znajdujące się w ogrodzie lub parku bukszpany.

Nietrudno poznać żerującą na bukszpanie gąsienicę. Sięga ona kilka centymetrów długości, przyjmuje jasnozieloną barwę z czarnymi pasami, która doskonale odznaczają się na tle liści bukszpanu. Gąsienica ćmy bukszpanowej jest wyjątkowo szkodliwa, bowiem poprzez swoje żarłoczne usposobienie niszczy młode pędy bukszpanu i znajdujące się na nich liście. W wyjątkowych przypadkach może także uszkadzać korę krzewu, co może znacząco osłabić kondycję rośliny i narazić ją na ataki innych szkodników.

Niestety, nie zawsze udaje się rozpoznać od razu działalności ćmy bukszpanowej. Jej aktywność przypada od kwietnia do września, ale w czasie sprzyjających dla niej warunków atmosferycznych, może żerować nawet do końca października. Wszystko dlatego, że w ciągu jednego roku mogą nastąpić do pięciu cykli rozwojowych ćmy. Ale jak poznać, że to właśnie gąsienice dokonują zniszczenia bukszpanów? Przede wszystkim zasychaniem liści i całych gałęzi lub łodyg, licząc od wnętrza krzewu. Gąsienice często też zaczynają swój żer od dołu bukszpanu, kierując się do góry. Charakterystyczną cechą niszczonego przez ćmy bukszpanu, jest obecność larw (jasnozielonych z czarną główką) oraz pokrycia rośliny przez białą nitkę przędzy z zielonymi odchodami.

Trudno pozbyć się gąsienicy ćmy bukszpanowej, ponieważ wytwarza ona substancje sprawiające, że nie jest raczej smakowitym kąskiem dla ptaków, przez co nie wytworzyła sobie naturalnych wrogów. Zatem, jak pozbyć się ćmy bukszpanowej? Jeśli populacja nie jest liczna, warto początkowo zastosować specjalne pułapki feromonowe, które zwabiają samce motyla. Choć to nie rozwiązuje problemu, to ogranicza ich ilość i zdolność do reprodukcji. Niektórzy polecają również obfite polewanie wodą całych krzewów, aby zrzucić z zielonych części larwy i pajęczyny wytworzone przez owady. Innym sposobem jest częsty oprysk np. z wrotyczu. Wystarczy rozetrzeć 250 gramów ziela i zalać pięcioma litrami wody. Po odstawieniu mieszanki na godzinę, jest ona gotowa do użycia - trzeba nią pokryć wszystkie liście i łodygi bukszpanu.

Oprócz wyłapywania dojrzałych ciem, warto również ograniczyć ilość samych żerujących na bukszpanie gąsienic. Najlepiej chwytać je początkowo pojedynczo, dogłębnie zaglądając do środka krzewu, a następnie zniszczyć. Jeśli liczebność gąsienic jest spora, można pomóc sobie patentem: wystarczy pod krzew wyłożyć folię i dokładnie potrząsać ręką gałązkami tak, aby szkodniki spadły (można pomóc sobie patykiem). Zebrane na folii gąsienice należy jak najszybciej zniszczyć. Aby zabieg miał sens, należy go powtarzać często, minimum dwa razy w miesiącu tak, aby na bieżąco unieszkodliwiać gąsienice ćmy bukszpanowej.

Niestety, ćma bukszpanowa to bardzo trudny do pokonania przeciwnik. Dlatego jeśli mamy problem z inwazją tego szkodnika, warto zastosować środki chemiczne. Niestety, jeszcze nie powstały repelenty, które działały by w stu procentach, ale działanie tych, które są obecne na rynku, może w znacznym stopniu pomóc je zniszczyć.

Poza tym warto dbać o kondycję bukszpanów tak, aby były bardziej odporne na działanie ćmy bukszpanowej. Warto pamiętać o nawożeniu i częstszym podlewaniu rośliny. Niezbędne jest również sprawdzanie spodniej części liści, czy nie występują tam złożone przez ćmę bukszpanową jaja.

Zobacz nowe artykuły w promocyjnych cenach na ding.pl