Guniak czerwczyk: Jak się przed nim chronić?

Choć dla większości guniak czerwczyk może wydawać się owadem egzotycznym i rzadko spotkanym, to na pewno - choć raz - wszyscy widzieliśmy go na własne oczy. Okazuje się, że to krewny chrabąszcza majowego, jednak jest od niego o wiele mniejszy. Guniak czerwczyk ma ciałko pokryte żółtobrązowa okrywą skrzydeł, które sięga około dwóch cm długości. Wokół jego głowy można zauważyć również osłonę składającą się z jasnych włosków. Guniak czerwczyk największą aktywnością wykazuje się przede wszystkim późnym wieczorem i nocą, gdzie fruwa w pobliżu drzew w poszukiwaniu osobnika, z którym może począć kolejne pokolenie.

Guniak czerwczyk, wbrew pozorom, nie jest niebezpieczny dla życia człowieka. Niestety z powodu chłodniejszej wiosny, dopiero teraz wykazuje się większą aktywnością, co może przeszkadzać niektórym ludziom. Oczywiście, w poszukiwaniu swojej drugiej połówki może przyfrunąć do naszych pokoi albo zawitać na balkonie, ale według medialnych doniesień, może uprzykrzyć życie spacerowiczów i rowerzystów. Nie tylko może przypadkowo wlecieć pod wierzchnią odzież, ale także np. do ust albo wczepić się we włosy. Należy jednak podkreślić, że kontakt z guniakiem czerwczykiem może być nieprzyjemny, jednak w żadnym stopniu nie zagraża zdrowiu i życiu.

Guniak czerwczyk wieczorami fruwa w pobliżu wysokich lub nieco niższych drzew, takich jak wierzby czy brzozy. Niektórzy przekonują, że fruną do miejsc odznaczających się od otoczenia, dlatego więcej jest ich np. na samotnych obiektach, czy też takich, które wyróżniają się swoim kolorem. Dlatego nocą mogą przylatywać do domów o jasnej barwie elewacji, czy np. może przypadkowo zbliżyć się do osoby ubranej w jasne ubrania. Jednak większe szkody może wywołać zarówno dorosły owad, jak i pędraki bytujące pod ziemią, które niszczą rośliny.

Dorosłe osobniki guniaka czerwczyka podgryzają liście znajdujące się na drzewach. W przypadku małej populacji ich działalność jest praktycznie niezauważalna. Natomiast gdy masowo pojawiają się na drzewach, może dość do gołożeru. Zdecydowanie groźniejsze są pędraki guniaka czerwczyka. Białe i tłuste robaczki o długości kilku centymetrów mogą podgryzać korzenie roślin znajdujących się w ogrodzie bądź działce. Lubują się nie tylko w roślinach ozdobnych, ale także ich uwadze nie umkną warzywa i owoce, a nawet kępy trawy: dlatego czasami można zauważyć żółte lub łyse placki zlokalizowane na trawniku. Warto podkreślić, że pędraki żyją stosunkowo długo: zanim przeobrażą się w dorosłego owada mijają dwa, a w szczególnych przypadkach trzy lata!

Dorosłe osobniki łatwo można wyłapać. Warto wykorzystać poranek, kiedy są ospałe i mniej aktywne: wystarczy pod drzewem, na którym żerują, wyłożyć plandekę i strząsnąć osobniki. Niektórzy polecają zalanie ich wrzątkiem, gdyż martwe owady mogą być przysmakiem dla domowego ptactwa, trzody bądź stanowić przynętę przydatną wędkarzom. Zdecydowanie trudniej jest pozbyć się pędraków guniaka czerwczyka. Najlepiej jesienią lub późnym latem dokładnie zaorać miejsca, gdzie mogą bytować szkodniki albo je dokładnie przekopać za pomocą szpadla. Można je wyłapywać pojedynczo lub zostawiać w ziemi, gdyż źle znoszą obecność światła słonecznego (wtedy szybko zamierają). Pozostawione na powierzchni ziemi pędraki mogą stanowić smaczny kąsek dla ptaków lub np. jeży, które w obliczu łatwego żeru, szybko się nimi pożywią.

Jeśli wszystkie metody naturalne zawodzą, niezbędne jest zastosowanie preparatów chemicznych, które dostępne są w sklepach ogrodniczych lub aukcjach internetowych.

ZOBACZ TEŻ:

Chrabąszcz majowy: Jak zwalczyć żarłocznego szkodnika?

Jak zlikwidować problem prusaków w domu? Zobacz sprawdzone metody