Guzmania: Uprawa i pielęgnacja
Amatorów uprawy roślin doniczkowych w Polsce nie brakuje. Coraz więcej osób chętnie kupuje nowe okazy, a z czasem, gdy nabierają doświadczenia, decydują się na posiadanie atrakcyjniejszych i bardziej wymagających. Uważa się, że roślinom tropikalnym trudno jest zapewnić odpowiednie warunki do wzrostu. Nic bardziej mylnego! Wystarczy poświęcić im odrobinę uwagi, by w pomieszczeniach stworzyć egzotyczną kompozycję. Jednym z przedstawicieli takich roślin jest guzmania. Trudno przejść obok niej obojętnie, ponieważ jej liście, przypominające pióropusze ananasów, są niezwykle atrakcyjne – często zdobi je oryginalny i kolorowy kwiatostan. Co trzeba wiedzieć o guzmanii? Jakie warunki należy jej zapewnić? Dlaczego warto ją ustawiać na podstawce z wodą?
Guzmania: Co trzeba o niej wiedzieć?
Guzmania jest rośliną z rodziny ananasowatych, którą w naturalnych warunkach można spotkać wilgotnych lasach tropikalnych porastających Amerykę Południową i Środkową. Rośnie nie tylko w niższych partiach lasów, ale często występuje jako epifit, czyli rośnie na drzewach, lecz na nich nie pasożytuje. Guzmania charakteryzuje się krótką łodygą, którą otaczają zielone podłużne liście. Z samego środka wyrasta kwiatostan, który, w zależności od odmiany, może przyjmować kolor czerwony, różowy lub pomarańczowy.
Roślina jednego kwiatu
Choć kwiatostan guzmanii jest niezwykle trwały i nieprzerwanie wzbudza w zachwyt przez kilkanaście miesięcy, to po przekwitnięciu cała roślina zamiera. Na szczęście nie trzeba spisywać jej na straty i jej wyrzucać. Z czasem (o ile jest dostateczna ilość miejsca) powstają odrosty: małe sadzonki, które wyrastając, tworzą identyczną formę, jak roślina matczyna. To dobry moment na rozmnożenie, czyli pobranie młodej sadzonki i ukorzenienie jej w wodzie bądź ukorzeniaczu. Należy pamiętać, że martwą część rośliny należy usunąć, by zrobić miejsce dla nowej guzmanii.
Jakie warunki należy zapewnić guzmanii?
Aby guzmania pięknie rosła, należy zapewnić jej odpowiednie warunki. Przede wszystkim wymaga dużej dawki promieni słonecznych, jednak ich nadmiar może doprowadzić do poparzenia delikatnych liści. Najlepiej ustawić ją ok. półtora metra od południowego okna lub w innym, jasnym miejscu. Równocześnie guzmania jako gatunek tropikalny, potrzebuje wysokiej temperatury powietrza, która przez cały rok nie powinna być niższa niż 18 stopni Celsjusza..
Kluczowa duża dawka wilgotności
Aby guzmania była zawsze atrakcyjna, należy zapewnić jej sporą dawkę wilgoci. Choć wydaje się to trudne do spełnienia, nie trzeba inwestować w specjalistyczny sprzęt nawilżający. Latem i zimą (szczególnie wtedy, gdy włączone jest ogrzewanie) doniczkę z guzmanią można ustawić na podstawce wypełnioną wodą. Należy ułożyć na wodzie kamienie tak, aby dno doniczki jej nie dotykało, gdyż to może sprzyjać gniciu delikatnych korzeni.
Ważne jest również podlewanie guzmanii: podłoże musi być jedynie delikatnie wilgotne. Wodę w doniczce należy uzupełniać jedynie wtedy, gdy wierzchnia warstwa jest sucha. W upalne dni można zraszać liście guzmanii: najlepiej wybierać wodę odstaną i pozbawioną chloru. Należy uważać, aby nie zachlapać kwiatostanu, gdyż wtedy szybciej przekwita i jest bardziej podatny na gnicie.
Woda w rozecie liści
Kiedy guzmania nie kwitnie, warto wlewać miękką odstaną wodę do rozety liści. W utworzonym naturalnym lejku można umieścić warstwę sięgającą około dwóch i pół cm: może być ona odstana (aby pozbawić ją chloru), a najlepiej by była zwykłą deszczówką. Wodę w rozecie trzeba zmieniać co około trzy tygodnie, a zabieg zaprzestać w momencie kwitnięcia guzmanii.
Podłoże dla guzmanii
Aby guzmania prawidłowo rosła, musi mieć odpowiednie podłoże. Podczas przesadzania rośliny albo sadzenia nowych sadzonek gleba powinna być na tyle luźna, aby korzenie miały dużo swobody w rozrastaniu. Najbardziej odpowiednia będzie gleba do kaktusów lub storczyków, ewentualnie uniwersalna, wymieszana z piaskiem. Nie wolno zapominać o otworach odpływowych w doniczce oraz o utworzeniu solidnej warstwy drenażowej. W łatwy sposób można ją wykonać, wsypując na dno pokruszoną ceramikę, drobne kamyki lub keramzyt.
