Jak i kiedy rozmnażać rośliny doniczkowe?

Zima jest bardzo niekorzystnym czasem dla roślin doniczkowych. Nie tylko cierpią z powodu niedostatecznej ilości promieni słonecznych, ale także panujące w pomieszczeniach warunki (ogrzewanie, przeciągi oraz wahania temperatur) mogą nadwyrężyć ich kondycję. Jednak z nastaniem wiosny, wszystko diametralnie się zmienia. Większość gatunków właśnie wtedy jest w pełnej krasie oraz na tyle pobudzona, aby wypuszczać nowe łodygi, pędy i liście. Marzec i kwiecień to dobry czas, aby rozmnażać rośliny doniczkowe. Zabieg nie jest skomplikowany, więc poradzi sobie z nim nawet niedoświadczona osoba. Warto wiedzieć, że przesadzanie i podcinanie roślin powoduje, że poprawia się kondycja zgromadzonych w domu okazów.

Rozmnażanie przez podział jest jedną z łatwiejszych metod rozmnażania roślin. Oczywiście, nie każdą można podzielić w ten sposób, jedynie te, które posiadają rozbudowaną kępę. Do tego celu nadają się np. paprocie, maranty, sansewierie, cibory (popularne papirusy) oraz zielistki i zamiokulkasy. Jak podzielić rośliny? Wystarczy matczyny okaz wyciągnąć z doniczki i delikatnie podzielić palcami bryłę korzeniową. Jeśli jest bardzo splątana, można pomóc sobie patyczkiem do szaszłyków lub nożem. Oddzielone rośliny wystarczy umieścić w nowych doniczkach wypełnionych ziemią.

Druga metoda również nie nastręcza problemów: wystarczy ostrym narzędziem odciąć nowe i młode pędy, które nie są jeszcze zdrewniałe (trudno się ukorzeniają) oraz umieścić je w wodzie. W ten sposób można bez problemu rozmnożyć wszystkie rośliny pnące, a także sukulenty i gatunki takie jak trzykrotki i fuksje. Najlepiej pobrać kilka sadzonek z jednej rośliny (gdyby któraś z nich się nie przyjęła) i umieścić je w naczyniu z wodą. Całość warto ustawić w jasnym i nasłonecznionym miejscu przez kilka tygodni do momentu wytworzenia się korzeni. Finalnie wystarczy wsadzić je do odpowiednich doniczek i obficie podlać.

Niektóre rośliny można rozmnożyć za pomocą samych liści. Istnieje kilka metod, które przeważnie kończą się powodzeniem. Jedna z nich polega na pobraniu części z matczynej rośliny i umieszczeniu jej (wraz z ogonkiem) w wodzie tak, aby wypuściła korzenie. Poza tym liście roślin, takich jak fiołki afrykańskie czy sansewierie można pociąć na mniejsze kawałki i bezpośrednio umieścić w ziemi. Po kilku tygodniach wytworzą się mniejsze sadzonki, które wystarczy przesadzić do innych doniczek.

Niektóre rośliny wraz z wiekiem wytwarzają młode rośliny, które tworzą się z obecnej pod ziemią bryły korzeniowej. Nowe sadzonki rosną blisko okazu matczynego i zabierają cenną przestrzeń do jej rozwoju. Jeśli doniczka jest duża, można pozwolić jej na swobodny wzrost, ale także nic nie stoi na przeszkodzie, aby ją uciąć i wsadzić do pojemnika z wodą, aby się ukorzeniła. Pobieranie młodej sadzonki można połączyć z przesadzaniem rośliny, kiedy wyjmuje się całą bryłę. Wystarczy oddzielić ją i pobrać jak największą ilość korzeni, a następnie umieścić w nowej doniczce.

Metoda ta sprawdza się jedynie w przypadku bardzo dużych roślin, które swoimi imponującymi rozmiarami najzwyczajniej nie mieszczą się w pokoju. Do nich należy m.in. dracena obrzeżona, figowiec, filodendron, fikus i dieffenbachia. Rośliny te powinny mieć pokaźną i zdrewniałą łodygę, pozbawioną liści. Aby pobrać nową sadzonkę i tym samym skrócić pokaźny gatunek, wystarczy naciąć w żądanym miejscu korę, włożyć do otworu mały kamyczek tak, żeby się nie zrósł, a następnie do miejsca przyłożyć mech lub torf i dokładnie zawinąć folią. Po kilku tygodniach (od sześciu do ośmiu) pojawiają się korzenie. Pod nimi wystarczy roślinę uciąć, usunąć folię i włożyć do nowej doniczki.

Przekaż 1% na pomoc dzieciom - darmowy program TUTAJ>>>