Patenty, które uchronią glebę od erozji. Stosuję je za radą doświadczonych ogrodników
Oprac.: Martyna Bednarczyk
Ostatnie dni suchego i upalnego lata wcale nie rozpoczynają chwili wytchnienia dla podłoża w ogrodzie. Nadchodzące jesień i zima niosą za sobą ryzyko częstych erozji, które niweczą cały trud i wysiłek włożony w pielęgnowanie przydomowej przestrzeni. Środki, czas oraz energia poświęcone na poprawienie struktury podłoża zdają się nie mieć w takiej sytuacji większego sensu. Dzięki kilku prostym i ekologicznym trikom możemy uniknąć tego problemu.
Spis treści:
Na czym polega erozja gleby?
Każdego dnia ogród poddawany jest licznym czynnikom. Za część odpowiada sam człowiek, inne zależą od warunków pogodowych. Erozją gleby określamy zjawisko fizyczne, polegające na przenoszeniu niewielkich cząsteczek podłoża przez wodę lub wiatr w zupełnie inne miejsca. Obszary te nazywa się terenami sedymentacji, czyli osadzania. Naturalne uwarunkowania związane z całym procesem związane są z opadami atmosferycznymi, ukształtowaniem powierzchni terenu, rodzajem gleby, a także wiatrem. Ogrodnicy odpowiadają za zmianę struktury gleby w trakcie użytkowania, rodzaj sadzonej roślinności, a także preferowany system uprawy gleby.
Stopień intensywności erozji gleby zależy więc od poziomu natężenia wszystkich wymienionych czynników. Warto mieć na uwadze, że przenoszenie cząstek ziemi nie tylko może zaburzyć funkcjonowanie ogrodu i całej przydomowej przestrzeni. Na ryzyko narażone są także pola uprawne, dalsze tereny rolnicze oraz wody powierzchniowe. Zwłaszcza te ostatnie mogą zostać zanieczyszczone znajdującymi się w podłożu związkami fosforu, azotu czy potasu. Stają się także podatne na wpływ stosowanych środków ochrony roślin. W jaki sposób przeciwdziałać erozji?
Jak możemy powstrzymać erozję gleby?
Ciekawym patentem, który nie tylko powstrzyma przenoszenie cząstek ziemi, ale także ograniczy wzrost chwastów w ogrodzie i utrzyma wilgotność gleby, jest zastosowanie mat z włókna kokosowego. Materiał, z którego są wykonanie, wyróżnia się silnymi właściwościami izolacyjnymi, które wspierają stabilizację temperatury gleby. Jest to ważne przez cały rok, ale szczególnego znaczenia nabiera właśnie jesienią i zimą. Zaletą włókna kokosowego jest powolne rozkładanie się, a co za tym idzie, długotrwałe uwalnianie do podłoża cennych składników odżywczych. Uniwersalność produktu sprawia, że możemy stosować go zarówno do roślin ozdobnych, jak i w przydomowych warzywnikach. Świetnie sprawdzą się zwłaszcza do ziół, a także pomidorów czy papryki.
Alternatywą dla włókien kokosowych jest włóknina wełniana. Kołderka z naturalnego surowca działa jak jedna z najsilniejszych barier przeciwko chwastom. Skutecznie izoluje glebę, zapewniając jej odpowiedni poziom wilgotności, a także chroni przed gwałtownie zmieniającymi się temperaturami. W trakcie długiego czasu rozkładu zapewnia podłożu spore dawki azotu, czyli pierwiastka niezbędnego do właściwego rozwoju roślin. Doskonale sprawdzi się do roślin wieloletnich, a także cebulowych, drzewek i krzewów owocowych oraz gatunków ozdobnych. Szczególnie poleca się ją ogrodnikom uprawiającym w ogrodzie róże i hortensje.
Jak wykorzystać ściółkowanie do ochrony przed erozją?
Ściółkowanie gleby to stały krok pielęgnacyjny w rutynie ogrodniczej wielu specjalistów. Na czym polega ta czynność? To dokładne okrywanie gleby wokół roślin specjalnym materiałem organicznym lub nieorganicznym. Jaki jest cel ściółkowania? Przede wszystkim zabezpiecza on ziemię przed nadmiernym parowaniem wody i chroni od rozmywania w trakcie silnego deszczu. W ten sposób ogranicza ryzyko porażenia upraw przez groźne choroby grzybowe, a także zabrudzenia dojrzałych plonów.
Głównym terminem rozkładania ściółki wśród roślin jest wiosna, tuż po momencie ustania przymrozków i całkowitym rozmarznięciu gleby. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie, by zaplanować tę czynność na pełnię jesieni. Nagrzane po upalnym lecie podłoże przykryte ściółką lepiej przyswoi materię organiczną. Jakie materiały najlepiej sprawdzą się do ściółkowania? Ogrodnicy wskazują przede wszystkim:
- chwasty,
- kompost,
- liście,
- słomę,
- trawę,
- trociny.
Sprawdź również: