Pigwowiec japoński: Szybko rośnie, bujnie kwitnie, przetrwa mróz
Jest wśród krzewów liściastych taki obok, którego przejść obojętnie trudno z co najmniej kilku powodów. Pigwowiec japoński - bo nim mowa - przykuwa wzrok swoim niebanalnym wyglądem i imponującym rozmiarem. Bujnie się rozrasta i przepięknie dekoruje ogrody, balkony, tarasy i parki. Jego największym walorem są urocze pięciopłatkowe kwiaty przyjmujące barwy w różnych odcieniach czerwieni i pomarańczy oraz błyszczące nieco jajowate liście i żółte owalne owoce. Uznanie wśród miłośników roślin pigwowiec zyskał też dzięki temu, że jest wyjątkowo wdzięczny w uprawie. Nie ma żadnych wygórowanych wymagań - wyrośnie nawet w mało żyznej glebie, zniesie suszę czy brak uwagi i jest bardzo odporny na mróz. Czego jeszcze warto dowiedzieć się o tej niebanalnej roślinie? Jakim zabiegom pigwowca japońskiego poddać, by się piękne prezentował przez cały rok? Jakie nietuzinkowe właściwości skrywają w sobie jego owoce?
Pigwowiec japoński (Chaenomeles japonica) należy do rodziny różowatych (Rosaceae). Naturalnie porasta brzegi jezior i rzek w Japonii, skąd - jak sama nazwa rośliny wskazuje - pochodzi. Do Europy został sprowadzony w 1869 roku i doskonale się tutaj zadomowił. Dużą popularnością cieszy się także w Polsce, gdzie - podobnie jak w innych krajach na Starym Kontynencie - uprawiany jest chętnie z racji nietuzinkowych walorów dekoracyjnych. Przepięknie zdobi parki, ogrody, tarasy i balkony. Uwagę przykuwa uroczymi pięciopłatkowymi liśćmi, które przyjmują rozmaite barwy - od różowej przez pomarańczową i łososiową, aż po czerwoną i karminową - oraz nieco jajowatymi lub łopatkowymi liśćmi i żółtymi owocami o owalnym kształcie. Warto nadmienić, że pigwowiec japoński bardzo często mylony jest z pigwą. Ta ostatnia to drzewo a nie krzew i wydaje żółte owoce przypominające nieco wyglądem jabłka. Pigwowiec japoński osiąga imponujące rozmiary, zwykle dorasta do 120-150 cm wysokości. Bardzo szybko się rozrasta, a wiosną i latem obsypany jest burzą kwiatów. Nierzadko kwitnie dwa razy w roku. (Wiosną i jesienią).
Pigwowiec ma małe wymagania
Pigwowiec jest bardzo wdzięczny w uprawie, gdyż ma wyjątkowo małe wymagania. Preferuje stanowiska słoneczne, ale służy mu także półcień. Wyrośnie nawet w mało żyznej glebie, ale najlepszym rozwiązaniem będzie podłoże średnio żyzne i bogate w wapń. Pigwowiec japoński nie wymaga nawożenia ani oprysków, dobrze znosi suszę i wszelkie niekorzystne warunki atmosferyczne. Jest zaliczany do najbardziej mrozoodpornych krzewów. Przy czym na czas zimy warto odpowiednio zabezpieczyć jego korzenie i okryć je agrowłókniną bądź korą. Kwitnienie pigwowiec rozpoczyna wiosną, a jego owocowanie przypada na trzeci lub czwarty rok po posadzeniu krzewu.
Zabiegiem kluczowym w pielęgnacji pigwowca japońskiego jest regularne podcinanie zbyt długich łodyg i pędów, które nie owocują. Zaleca się skracanie ich o połowę. Usuwać trzeba też stare gałęzie i wszystkie te części rośliny, które nadmiernie zagęszczają krzew albo zostały zaatakowane przez choroby. Zabieg podcinania najlepiej przeprowadzić wiosną - w marcu oraz po przekwitnięciu i owocowaniu krzewu - w listopadzie.
Kiedy sadzić pigwowca?
Pigwowca japońskiego najlepiej sadzić na przełomie marca i kwietnia oraz w okresie od sierpnia do listopada. Trzeba zadbać o to, aby podłoże było lekko wilgotne i wolne od chwastów. Dołek powinien mieć głębokość 30-40 centymetrów. Świeżo posadzony krzew powinien być obficie podlewany.
Pigwowiec japoński: Rozmnażanie
Pigwowiec japoński łatwo się rozmnaża. Można to zrobić na trzy sposoby: przez pobranie półzdrewniałych sadzonek albo przez okłady pionowe łodyg rośliny matecznej. Pigwowca japońskiego można pozyskać też z dobrze wysuszonych nasion. Trzeba umieścić je w wilgotnej mieszance torfu z piaskiem i przechowywać w zimnym miejscu. Jeśli wysieje się je na wiosnę, jesienią krzew ma już dobrze ukorzenione pędy.
Pigwowiec japoński ma wszechstronne zastosowania i jest ceniony w wielu dziedzinach życia: ogrodnictwie, architekturze krajobrazu, sztuce kulinarnej, medycynie naturalnej, a nawet kosmetyce. Ale po kolei. Ze względu na swoje walory dekoracyjne pigwowiec japoński piękne zdobi parki, ogrody klasyczne i skalne, tarasy czy balkony. Często wykorzystywany jest także w formie żywego żywopłotu.
Szczególne uznanie i popularność zyskały także niewielkie kuliste owoce krzewu, które dojrzewają w październiku i osiągają do pięciu centymetrów średnicy. Początkowo są zielone, po czym przyjmują żółty kolor. Uchodzą za prawdziwą kopalnię witamin (C, A, B1, B2 i PP), minerałów (molibdenu, fosforu, żelaza, magnezu, sodu, miedzi, cynku), pektyn i kwasów organicznych. Dzięki nim wyjątkowo dobroczynnie wpływają na ludzki organizm. Stymulują odporność, działają antybakteryjnie i przeciwzapalnie oraz przeciwwirusowo. Poza tym regulują ciśnienie krwi, obniżają cholesterol, przeciwdziałają cukrzycy czy miażdżycy, wspierają pracę żołądka, usprawniają perystaltykę jelit i regenerują wątrobę.
Owoce pigwowca w kulinariach
Owoce pigwowca są wyjątkowo wdzięczne w obróbce kulinarnej. Można przyrządzić na ich bazie pyszną nalewkę, wino, sok czy syrop, a także przeciery, dżemy oraz powidła. Stanowią apetyczny dodatek do ciast i deserów czy herbaty (perfekcyjnie zastępują cytrynę). Doskonale wzbogacają także smak przetworów wykonanych ze słodkich owoców.
Owoce pigwowca w kosmetyce
Owoce pigwowca są szeroko wykorzystywane w kosmetyce. Wytwarzane na ich bazie kremy, balsamy i emulsje fantastycznie regenerują i pielęgnują skórę, a stosowany zewnętrznie macerat z nasion oczyszcza naskórek, łagodzi podrażnienia i stany zapalne.
