Tawuła japońska: Pięknie się wybarwia, odporna na suszę. Jakie odmiany wybrać?

Tawuła japońska (Spiraea japonica) należy do rodziny różowatych (Rosaceae). Łatwo się domyślić, że jej ojczyzną są kraje azjatyckiej - Japonia oraz Chiny. Od kilkunastu lat tawuła japońska święci triumfy w europejskich ogrodach. Źródłem ogromnej popularności krzewu są łatwość w uprawie, małe wymagania, zdolność szybkiego przystosowania się do warunków zewnętrznych oraz - rzecz jasna - walory dekoracyjne. Tawułę japońską wyróżnia gęsty rozłożysty pokrój, całkiem okazałe rozmiary sięgające do ok. 1,5 m wysokości oraz prześliczne nieco jajowate liście, które w zależności od pory roku - zmieniają barwy od żółtej, przez zieloną aż do pomarańczowej i czerwonej. W okresie od czerwca do sierpnia tawuła japońska pokryta jest zebranymi w baldachogrona kwiatami, które na ogół są białe, różowe bądź karminowe.

Na rynku dostępnych jest bardzo wiele odmian tawuły japońskiej. Różnią się między sobą barwą liści czy kwiatów oraz pokrojem. Szczególną uwagę warto zwrócić między innymi na takie odmiany jak: "Goldflame" o ciemnoróżowych kwiatach, 'Little Princess' o jasnoróżowych kwiatach i jasnożółtych liściach, "Golden Princess" o purpurowych kwiatach, "Anthony Waterer" o ciemnoróżowych kwiatach oraz "Allgold" o różowych kwiatach.

Tawuła japońska to wyjątkowo wdzięczny w uprawie krzew. Wyrośnie w zasadzie w każdej ziemi ogrodowej, ale oczywiście najlepiej służy jej żyzne próchnicze podłoże. Tawule warto zapewnić dobrze nasłonecznione stanowisko, choć i w półcieniu będzie wzrastać szybko i prawidłowo. Cechuje ją bardzo wysoka odporność na niekorzystne czynniki zewnętrzne; przetrwa mróz i okresową suszę, przy czym ta ostatnia często odbija się na jakości kwitnienia. Tawule nie są straszne szkodniki oraz choroby grzybowe. Atakują ją wyjątkowo rzadko. Krzew można bardzo często spotkać w przestrzeni miejskiej - zwłaszcza w parkach - gdyż dobrze znosi zanieczyszczenia powietrza.

Zalecanym zabiegiem pielęgnacyjnym jest podcinanie. Najlepiej przeprowadzić go bardzo wczesną wiosną i dość radykalnie; pędy trzeba podciąć mniej więcej o 15-20 cm. Latem - gdy jest to konieczne -  można ewentualnie podciąć wyłącznie przekwitnięte kwiatostany. Do pozyskania nowych okazów tawuły najlepiej wykorzystać gotowe sadzonki. Rozmnażanie krzewu - wykonywane przez podział dorosłych okazów - nie należy do prostych zabiegów. Sadzonki potrzebują stałej wilgotności oraz umiarkowanych temperatur.

Tawuła japońska świetnie sprawdza się w każdej przestrzeni. Ślicznie prezentuje się w przydomowych ogródkach sadzona w formie pojedynczych okazów albo w towarzystwie innych okazów. Tworzy piękne kompozycje z ciemnozielonymi iglakami oraz bylinami na rabatach. Wielu miłośników roślin wykorzystuje tawułę japońską w formie niskiego żywopłotu. Wysoka odporność na zanieczyszczania powoduje, że tawuła często zdobi parki miejskie i rozmaite zieleniaki.

Zobacz nowe artykuły w promocyjnych cenach na ding.pl