Złotokap: Uprawa, pielęgnacja i zastosowania

Złotokap (Laburnum anagyroides) to oryginalny i zachwycający swym wyglądem krzew o niewielkich wymaganiach. Od kwietnia do końca czerwca przykuwa uwagę pięknymi żółtymi kwiatostanami, które osiągają nawet 30 cm długości – z tego względu roślina zyskała miano „złotego drzewa”. Złotokapy charakteryzują się też oryginalną „ażurową” koroną – mają krótkie pnie, sztywne i grubsze dolne pędy, natomiast górna część krzewu jest wiotka i delikatna. Liście są intensywnie zielone i błyszczące, stanowią idealne tło dla jaskrawej żółci kwiatów. Ogromnym atutem złotokapu jest możliwość formowania jego pędów na podporach czy budynkach. W ogrodach i parkach często porasta półokrągłe pergole, tworząc kwieciste tunele. Nadaje się do obsadzania ścieżek, ale świetnie prezentuje się jako soliter. Krzew szybko rośnie i z roku na rok obficiej kwitnie. Może osiągać nawet 5 metrów wysokości, ale zazwyczaj przycina się go do 3 metrów.

Złotokap najlepiej rośnie w ciepłym i nasłonecznionym miejscu osłoniętym od wiatru. Preferuje żyzne, lekko wilgotne gleby o odczynie zasadowym, ale nieźle znosi też gorsze warunki. Jest odporny na suszę i upały, nie wymaga częstego nawożenia – wiosną najlepiej zastosować wolnodziałający nawóz wieloskładnikowy. Warto wiedzieć, że rośliny nie powinno się przesadzać – jej korzenie silnie się rozrastają, a ich uszkodzenie może skutkować obumarciem złotokapu. Krzew jest mrozoodporny, ale młode rośliny warto zabezpieczyć przed zimą – ziemię wokół złotokapu najlepiej wyściółkować korą.

Cięcie i rozmnażanie

Krzew bardzo źle znosi przycinanie, dlatego powinno się usuwać jedynie uszkodzone i uschnięte pędy. Jeśli jednak chcemy "uformować" roślinę na przykład na pergoli, to przycinanie najlepiej zaplanować tuż po kwitnieniu. Złotokap można rozmnażać z nasion - przed ich wsadzeniem powinno się je namoczyć w gorącej wodzie (w temperaturze 50-60 stopni Celsjusza). Trzeba jednak wiedzieć, że roślina zacznie kwitnąć dopiero 5-6 lat później. Szybszą metodą jest pobranie sadzonek (najlepiej zrobić to w czerwcu) i wsadzenie ich po ukorzenieniu się (zazwyczaj 5-6 tygodni) do gleby.

Największym minusem złotokapu jest jego toksyczność. To jedna z najbardziej trujących roślin w Polsce – w jej korzeniach, kwiatach i nasionach znajduje się cytyzna, która paraliżuje układ nerwowy. Największe stężenie występuje w nasionach – spożycie kilku z nich może nawet doprowadzić do śmierci dziecka, a także zwierząt domowych. Dlatego złotokapu lepiej nie sadzić w ogrodzie, jeśli mamy małe dzieci lub czworonogi. Roślinę dla bezpieczeństwa należy też umieścić z daleka od grządek czy drzew i krzewów owocowych (tak, aby nasiona nie dostały się np. między liście sałaty). Ze względu na silnie rozrastające się korzenie złotokap konkuruje z innymi roślinami, pobierając duże ilości wartości odżywczych z gleby.