Zrób z niej z herbatę lub wrzuć do sałatki. Opanuje uderzenia gorąca i cholesterol

Teoretycznie to znalezienie czterolistnej koniczyny przynosi szczęście. Jeśli jednak bardziej cenisz faktyczne właściwości od ludowych przesądów, poszukiwania powinieneś skoncentrować na trójlistkowej koniczynie czerwonej (Trifolium pratense). Charakterystyczne różowo-czerwone kwiaty zebrane w kuliste główki są łatwe do rozpoznania, więc na pewno jej nie przeoczysz.

Roślina, zwana też koniczyną łąkową, jest nie tylko atrakcyjna wizualnie, ale odgrywa również ważną rolę w ekosystemie jako źródło nektaru dla pszczół i innych owadów zapylających.

Sprawdź też: Gotowania solanki do ogórków nauczyła mnie babcia. Od lat trzyma się stałych proporcji

Jest rośliną pospolitą w strefie klimatu umiarkowanego. Przez niektórych ogrodników bywa nawet uznawana za chwast. Koniczyna czerwona rośnie na łąkach, pastwiskach, przydrożach i polach. Preferuje podłoże wilgotne i żyzne, ale jednocześnie jest dość odporna i potrafi rozwijać się w nawet mniej dogodnych warunkach glebowych.

Właściwości lecznicze czerwonej koniczyny są cenione od wieków. Wszystkie części nadziemne rośliny są jadalne na surowo, spożywać można również korzenie, ale dopiero po ugotowaniu. Za najcenniejsze partie uważane są jednak kwiaty i liście. Można dodawać je do sezonowych dań, np. sałatek, lub korzystać z preparatów dostępnych w sklepach zielarskich i aptekach. Z suszonej koniczyny przygotowuje się zdrowotne napary i herbaty. Posłużyć może również do zrobienia okładów i płukanek do stosowania zewnętrznego.

Medycyna naturalna i ziołolecznictwo od wieków korzystały z dobroczynnego działania bioaktywnych składników obecnych w składzie rośliny. Czerwona koniczyna jest skarbnicą fitoestrogenów, izoflawonów, antyoksydantów, witamin C oraz E, magnezu, żelaza, krzemu, siarki i potasu. Choć w przeszłości traktowano ją jako roślinę idealną na paszę dla zwierząt, współcześnie wiadomo, że czerwona koniczyna ma pozytywny wpływ na ludzki organizm.

• Zawarte w czerwonej koniczynie fitoestrogeny pomagają niwelować ból podczas miesiączki. Wspierają też łagodzenie objawów menopauzy, takich jak uderzenia gorąca, nocne poty i wahania nastroju.

• Izoflawony mogą pomagać w obniżaniu poziomu cholesterolu, co korzystnie wpływa na zdrowie układu sercowo-naczyniowego. Potas z kolei sprzyja prawidłowej pracy serca. Spożywanie czerwonej koniczyny działa korzystnie również na uszczelnianie naczyń krwionośnych.

• Układ odpornościowy będzie wdzięczny za takie wsparcie. Witaminy i minerały zwiększają naszą odporność na choroby. Preparaty na bazie czerwonej koniczyny polecane są również podczas infekcji — zwłaszcza chorób atakujących górne drogi oddechowe.

• Gdy mowa o zewnętrznym stosowaniu czerwonej koniczyny, podkreśla się jej przeciwzapalne i antybakteryjne działanie. Jest więc stosowana w leczeniu trądziku i innych schorzeń skórnych. Chroni przed działaniem wolnych rodników i opóźnia procesy starzenia, działając m.in. przeciwzmarszczkowo. Płukanki wykonane z czerwonej koniczyny wspierają walkę z wypadaniem włosów i łupieżem.

Mimo że nie stanowi cudownego remedium na boczki i wałeczki, właściwości czerwonej koniczyny wspomagają proces utraty wagi. Wpływa korzystnie na metabolizm tłuszczów. Usprawnia usuwanie toksyn i nadmiaru wody z organizmu, co też jest istotne w kontekście nadprogramowych kilogramów.

Należy jednak pamiętać, że sama koniczyna nie załatwi sprawy. Powinna być uzupełnieniem zrównoważonej diety i zdrowego trybu życia, a nie jedynym środkiem na odchudzanie.

Zobacz: Nie doceniamy tego mięsa, tymczasem jest zdrowsze od kurczaka. Robię z nich rewelacyjne kotlety

Rezygnacja ze stosowania swojskiej rośliny zwykle idzie w parze z ciążą i karmieniem piersią. Nie należy podawać jej dzieciom poniżej 12. roku życia. Wprowadzenie koniczyny do diety wymaga konsultacji lekarskiej w sytuacji, gdy przyjmujemy leki hormonalne. Szczególną ostrożność muszą zachować osoby z chorobami tarczycy, zwłaszcza niedoczynnością.