Ciało ma swój język
Kiedy krzyżujesz ręce na piersiach, to zakładasz prawą na lewą, czy lewą na prawą? Wielu ludzi nie potrafi odpowiedzieć w jaki sposób to robią, dopóki nie spróbują.
Nadal trwają dyskusje, czy niektóre gesty są wyuczone i stają się nawykiem, czy też są dziedziczne. Większość mężczyzn np. zakłada płaszcz najpierw na prawe ramię, podczas, gdy kobiety zazwyczaj zaczynają od lewego. Kiedy na zatłoczonej ulicy mężczyzna mija kobietę, zwykle podczas mijania odwraca się do niej, kobieta najczęściej natomiast odwraca się w stronę przeciwną. Czy robi to instynktownie, aby uchronić piersi ? Czy jest to wrodzona kobieca reakcja, czy też nauczyła się tego nieświadomie, obserwując inne kobiety ?
Wiele z naszych niewerbalnych zachowań jest wyuczonych, a znaczenie niektórych ruchów i gestów jest zdeterminowane kulturowo. Jednak niezależnie od kultury, słowa i gesty zawsze pojawiają się razem z taką przewidywalnością , że - jak twierdzi Birdwhistell - mająca pewną wprawę osoba będzie w stanie określić tylko na podstawie głosu, jakie gesty wykonuje mówiący. W podobny sposób Birdwhistell nauczył się określać - tylko na podstawie samych gestów - jakim językiem mówi dana osoba.
Większość podstawowych gestów komunikacyjnych wygląda tak samo na całym świecie. Kiedy ludzie są szczęśliwi - uśmiechają się , kiedy są smutni lub źli - marszczą brwi lub patrzą "spode łba". Skinienie głową niemalże wszędzie oznacza "tak" lub zgodę. Gest kręcenia głową mający oznaczać "nie" lub negację - jest także uniwersalny.
Wiele osób nadal nie może zaakceptować faktu, że biologicznie ludzie wciąż pozostają zwierzętami. Homo sapiens jest gatunkiem należącym do naczelnych - to nieowłosiona małpa, która nauczyła się chodzić na dwóch kończynach i posiada bystry, rozwinięty umysł. Tak, jak wszystkie inne gatunki, podlegamy prawom biologicznym kontrolującym nasze zachowania, reakcje, język ciała i gesty. Jest rzeczą zdumiewającą, że "ludzkie zwierzę" jest tak rzadko świadome swoich postaw, ruchów i gestów, które mogą mówić coś zupełnie innego, niż wypowiadane w tym samym czasie słowa.
Lidia Irla