Tego narcyz panicznie się boi. Sytuacje, które przerastają toksyków

Osoby o narcystycznym zaburzeniu osobowości serwują swoim ofiarom istne piekło. Toksyczni ludzie o tym specyficznym typie osobowości do życia potrzebują innych, ale nie chodzi tu o miłe przebywanie z innymi ludźmi, a o wprawianie ich w dyskomfort, "karmienie się" ich lękiem i brakiem pewności siebie oraz powolne uzależnianie ich od swojej osoby, utwierdzanie ich w przekonaniu, że sami sobie nie poradzą i są nic niewarci.

Na toksycznego narcyza możemy trafić w związku, w pracy, czy w rodzinie bliższej lub dalszej. Z takiej relacji niekiedy trudno się wyzwolić, ale jeżeli jest to tylko możliwe, najlepiej uciąć kontakt radykalnie z kimś, kto tak bardzo negatywnie i destrukcyjnie na nas wpływa.

Często bywa tak, że sama myśl o odejściu od narcyza przeraża jego ofiarę, ale okazuje się, że nie jest to niemożliwe. Są sytuacje, których boi się sam narcyz i które wprawiają go w odrętwienie i panikę.

Znając jego słabe punkty i to, co go najbardziej go przeraża, łatwiej ofierze podjąć decyzję o odejściu, przewidując jego możliwe ruchy.

Paradoksalnie narcyz utwierdzając swoją ofiarę w tym, że bez niego jest nic niewarta, że bez niego nie poradzi sobie w życiu, pragnie zatrzymać tę osobę jak najdłużej przy sobie, bo sam... boi się porzucenia.

Narcyz traktuje swoją ofiarę jak własność, jak rzecz. Gdy traci tę własność, a tak naprawdę traci kontrolę nad daną osobą, wpada w panikę.

Narcyz żyje w przekonaniu, że jest najważniejszy w życiu swojej ofiary, więc ostatecznie zostaje zrujnowanym poczuciem własnej wartości.

To osoby całkowicie pochłonięte pragnieniem władzy i zniewolenia innych. Gdy się im to odbierze, odbiera się im jakąkolwiek moc.

To, czym karmi się narcyz, to emocje. Gdy ich zabraknie, toksyczna osoba zaczyna się niepokoić. Narcyzi potrzebują uwagi. Nie ma znaczenia, czy jest to uwaga pozytywna, czy negatywna.

Nie mogą znieść, gdy ludzie ich ignorują lub nie zauważają. Chcą być w centrum wszystkiego. Gdy im się to odbiera ich lęk narasta i w efekcie wzmaga się w nich agresja.

Technika "szarej skały", czyli niepokazywania żadnych emocji narcyzowi, a ewentualne udzielanie mu bardzo krótkich odpowiedzi jak "tak", "nie", "nie wiem", sprawiają, że narcyz nie wie, jak się ma zachować i jak wydobyć emocje ze swojej ofiary.

Narcyzi boją się zdemaskowania ich poczynań. Wizja tego, że ludzie zobaczą, jacy naprawdę są niebezpieczni i toksyczni, jest równoznaczna z końcem wygodnego życia, na które tak ciężko pracowali kłamiąc i manipulując.

Kiedy sprawcy zorientują się, że są zdemaskowani, prawdopodobnie zapanują nad zachowaniami manipulacyjnymi i złagodzą przemoc emocjonalną, ale to pozorne działanie, by zmylić swoją ofiarę.

Jednak ten nagły zwrot nie będzie wynikał ze zrozumienia swojego zachowania, lecz z faktu, że narcyz wie, że nie może odstraszyć swojej ofiary i udowodnić jej, że się myli.

Narcyz uważa, że robi wszystko doskonale, jest najprzystojniejszy i nikt nie jest mądrzejszy od niego. Godząc regularnie w jego poczucie wartości, ofiara może sprawić, że narcyz będzie czuł się coraz mniej pewny siebie i sfrustrowany.

Osoby o rysie narcystycznym często prezentują imponujący wizerunek i przesadne poczucie własnej wartości, ale w rzeczywistości zazwyczaj bywa ono bardzo kruche. Kiedy ich obraz w oczach innych jest zagrożony lub kwestionowany, mogą zareagować przesadnie w sposób paranoiczny, aby uchronić się przed możliwym uszkodzeniem ego.