Czynniki zaostrzające łuszczycę
Łuszczyca jest chorobą uwarunkowaną w dużym stopniu genetycznie. Prawdopodobieństwo wystąpienia tego schorzenia u osoby, której rodzice lub dziadkowie chorowali na łuszczycę, jest więc wysokie.
Naukowcy nie znają do końca przyczyn występowania u pacjentów łuszczycy, ale mogą wskazać już czynniki, które wyzwalają wykwity skórne i powodują zaostrzanie choroby. Duże znaczenie odgrywa przy tym stan psychiczny osoby chorej i życie w stresie.
Przyczyny powstawania wykwitów skórnych
Łuszczyca charakteryzuje się nadmiernym namnażaniem i złuszczaniem się skóry. Objawia się specyficznymi plamami łuszczącej się, białej skóry. Wykwity pojawiają się najprawdopodobniej w związku z istniejącymi u pacjenta zaburzeniami w obrębie układu immunologicznego. Komórki krwi - tzw. białe krwinki są przystosowane do walki z infekcjami organizmu, ale u chorych na łuszczycę aktywują się w nadmierny sposób, powodując namnażanie się komórek skóry. Uwalniają przy tym substancje chemiczne, które wywołują stan zapalny i przyspieszony podział komórkowy.
Łuszczycą nie można się zarazić, nawet poprzez kontakt ze zrogowaciałą skórą. Nie jest to bowiem choroba zakaźna.
Czynniki zaostrzające stan chorego
Pacjenci chorujące na łuszczycę zauważają, że są czynniki zaostrzające jej przebieg. Nawet osoby z opanowaną łuszczycą, u których wystąpią czynniki wyzwalające chorobę, będą miały nawrót objawów skórnych.
Do czynników tych należy zaliczyć:
- stresujący tryb życia i traumatyczne przeżycia - czynniki te wyzwalają lub nasilają łuszczycę,
- urazy skórne mechaniczne - oparzenia słoneczne, skaleczenia, otarcia, zadrapania,
- leki - niektóre farmaceutyki mogą reaktywować ogniska chorobowe u pacjentów,
- infekcje - np. gardła czy nosa, wyzwalają łuszczycę kropelkową.
Najczęściej pacjenci zaznaczają, że życie w stresie, niedbanie o siebie, rezygnowanie z odpoczynku, stresująca praca czy sytuacje rodzinne, powodują, że łuszczyca zaostrza się. Nawet jeśli dotychczas u chorego nie było większych objawów schorzenia, to stres może spowodować ich wyzwolenie. Jeśli życie wróci do normy, choroba może się cofnąć, ale należy pamiętać, że zawsze może wystąpić jej nawrót.
Łuszczyca a stan psychiczny pacjenta
Badacze wielokrotnie potwierdzali związek łuszczycy ze stresem, depresją i stanami związanymi z chorobami psychicznymi. Występowanie problemów natury psychologicznej powoduje u pacjentów zaostrzenie stanu skóry w łuszczycy. Dodatkowo, pacjenci chorujący na tą chorobę skórną mają tendencje do wyolbrzymiania sytuacji stresowych i gorzej radzą sobie ze stresem, stąd też łuszczyca może być pewną reakcją obronną organizmu. Depresja występująca u chorych na łuszczycę może pojawiać się pierwotnie lub wtórnie w tym schorzeniu. Dowiedziono, że obie choroby mogą na siebie wzajemnie wpływać i zmieniać swój przebieg.
Leczenie chorób psychicznych i stanów depresyjnych farmaceutykami oraz stosowanie technik relaksacyjnych poprawi stan ducha chorego, co najprawdopodobniej korzystnie wpłynie na stan jego skóry.
