Endometrioza. Dlaczego jest tak niebezpieczna?

O endometriozie, zwanej inaczej gruczolistością zewnętrzną, mówimy wówczas, gdy endometrium (błona śluzowa macicy) występuje poza żeńskim organem rozrodczym. Przemieszczanie się tkanek następuje najczęściej w kierunku organów wewnętrznych, takich jak pęcherz moczowy, jelita, otrzewna, a także płuca. Zdarza się, choć bardzo rzadko, że endometrioza atakuje komórki skóry.

Jakie są objawy endometriozy?

Endometrioza rozwija się wolno, a jej pierwsze objawy łatwo pomylić z innymi dolegliwościami, np. problemami trawiennymi. Najczęściej towarzyszą jej nawracające bóle w podbrzuszu, które mogą promieniować w różnych kierunkach. Czasami nasilają się one w trakcie owulacji, ale występują także w każdym momencie cyklu oraz podczas wizyt w toalecie, a także w trakcie i po stosunku. Pacjentki zmagają się także z nadmiernym krwawieniem (niezależnym od momentu cyklu).

Endometrioza dotyka przeważnie kobiety w wieku rozrodczym; czasami pojawia się po fazie przekwitania. Trudno jest jednoznacznie określić przyczynę rozwoju choroby, jednak wielu specjalistów łączy ją z nieprawidłową gospodarką hormonalną (nadmiar estrogenu) i z czynnikami genetycznymi, a także z upośledzeniem mechanizmów obronnych organizmu. Przypuszcza się, że niemałą rolę ogrywają także niekorzystne czynniki środowiskowe.

Do czego prowadzi endometrioza?

Nieleczona endometrioza bardzo utrudnia codzienne funkcjonowanie. Prowadzi do przewlekłego bólu, rozwijania się stanów zapalnych w obrębie narządów wewnętrznych i zaburzeń w ich funkcjonowaniu. Ponadto przeszkadza we współżyciu i nie tylko znacząco zmniejsza szansę na zajście w ciążę, ale w wielu przypadkach skutkuje także bezpłodnością.

Leczenie endometriozy to proces złożony. Dobór odpowiednich metod uzależniony jest od rozmieszczenia komórek endometrium, ale nie tylko. Rolę odgrywa także wiek chorej, jej styl życia, a także stopień zaawansowania endometriozy. Najczęściej stosuje się farmakologię (środki przeciwzapalne, hormonalne i przeciwbólowe). W niektórych przypadkach sięga się po zabiegi chirurgiczne, mające na celu usunięcie tkanek, bądź całego organu zainfekowanego endometriozą.

Dieta, które może złagodzić objawy

Zbilansowana dieta ma wpływ na łagodzenie objawów endometriozy, ale nie zastąpi specjalistycznej terapii. Należy spożywać produkty bogate w przeciwutleniacze, takie jak świeże owoce (jabłka, borówki, żurawina, maliny, porzeczki, jeżyny) i warzywa (marchew, rzepa, sałata) oraz te, które zawierają kwasy tłuszczowe omega-3 oraz omega-6, czyli np. orzechy i tłuste ryby morskie. Z jadłospisu warto wyeliminować alkohol oraz zredukować ilość cukru, czerwonego mięsa oraz tłustego nabiału.