Gorączka reumatyczna: Przyczyny, objawy i leczenie
Gorączka reumatyczna to częste powikłanie po anginie wywołanej paciorkowcami. Dochodzi do niej, gdy leczenie było nieprawidłowe, na przykład nie obejmowało antybiotyku zwalczającego ten rodzaj bakterii. Gorączka reumatyczna zazwyczaj występuje u dzieci między 5. a 15. rokiem życia, ale może też zaatakować dorosłych. Jest bardzo niebezpieczna, bo prowadzi do zapalenia stawów, a nawet uszkodzenia serca. Jak objawia się gorączka reumatyczna i na czym polega leczenie?
Gorączka reumatyczna to powikłanie po źle leczonej anginie, czyli bakteryjnej infekcji gardła. Charakterystyczną cechą choroby jest to, że powoduje „wędrujące” stany zapalne stawów. Ból pojawia się naprzemiennie w różnych partiach ciała – ze stawu kolanowego przenosi się na łokciowy czy palców ręki. Schorzenie nie niszczy stawów, jest jednak bardzo niebezpieczne dla serca - stan zapalny powoduje powstawanie w nim nacieków, tzw. guzków Aschoffa. Z czasem tworzą się z nich blizny, co grozi zwężeniem zastawki serca i niewydolnością krążenia.
Przyczyny gorączki reumatycznej
Przyczyną choroby jest niedoleczona infekcja gardła – angina spowodowana zakażeniem paciorkowcami. Jeśli chory nie zażywa antybiotyków zwalczających te bakterie przez co najmniej 10 dni, może dojść do powikłań, w tym gorączki reumatycznej. Jest to efekt gwałtownej reakcji układu odpornościowego na namnażające się w organizmie paciorkowce (w zastawkach i mięśniu sercowym, a także stawach powstają stany zapalne).
Gorączkę reumatyczną diagnozuje się na podstawie jednocześnie występujących objawów: dwóch zaliczanych do tzw. kryteriów dużych lub jednego objawu dużego i dwóch z zakresu tzw. kryteriów małych. Symptomy, które uważa się za spełniające duże kryteria, to wędrujące bóle stawów (jednego dnia możemy odczuwać ból stawu w nadgarstku, kolejnego w kolanie itp.), stan zapalny serca, obecność guzków podskórnych, rumień obrączkowaty brzeżny (lekko różowe wykwity na skórze) oraz pląsawica Sydenhama (nazywa się ją tańcem św. Wita – u dzieci można zaobserwować ruchy przypominające taniec).
Z kolei do objawów zaliczanych do kryterium małego należą: gorączka, bóle stawów, wysoki poziom białych krwinek, przebyta w niedawnym czasie angina lub choroba reumatyczna, zwiększone OB oraz podwyższony poziom białka CRP.
Leczenie gorączki reumatycznej polega na zwalczeniu namnożonych w organizmie paciorkowców. Dlatego w pierwszej kolejności stosuje się antybiotyki na bazie penicyliny. Chorym podaje się również niesteroidowe leki przeciwzapalne, a w zaawansowanej chorobie także kortykosteroidy. Konieczna może być wtedy hospitalizacja. Kluczowy jest także odpoczynek w łóżku, duża ilość snu oraz prawidłowe odżywianie się. Chory powinien spożywać produkty lekkostrawne i bogate w witaminy oraz minerały. Bardzo ważne są naturalne probiotyki, które odbudowują wyniszczoną florę bakteryjną jelit.
Warto wiedzieć, że gorączka reumatyczna ma tendencję do nawracania. Do ponownego zachorowania może dojść nawet w ciągu 2 lat, co jest ogromnym ryzykiem dla serca. Dlatego czasem konieczne jest profilaktyczne przyjmowanie penicyliny w zastrzyku raz na miesiąc przez 5 lat od czasu ostatniego zachorowania.
