Jak wygląda echo serca?
Echo serca wykonuje się, kiedy lekarz podejrzewa chorobę wieńcową, zakrzepowo-zatorową, zawał, zapalenie mięśnia sercowego, stan zapalny wsierdzia. Robi się je aparatem USG (ultrasonografem) z sondą, który wytwarza promienie ultrasonograficzne. Uwidocznia on wielkość, pracę komór serca, budowę i działanie zastawek, ułatwia rozpoznanie wad serca. Wykrywa obecność płynów w worku osierdziowym.
Przed badaniem należy przejść wstępne badania kardiologiczne (m.in. EKG i RTG klatki piersiowej). Przed badaniem należy też odstawić leki nasercowe, zażyć leki przeczyszczające, aby było wypróżnienie (nadmiar kału, gazy), co ma wpływ na wysokie ustawienie przepony.
Badanie trwa 30-40 minut. Wykonuje się je w pozycji leżącej. Pacjent leży na leżance na lewym boku, klatka piersiowa musi być odsłonięta by zapewnić lekarzowi dostęp.
Lekarz przykłada głowicę ultrasonografu do klatki piersiowej. Na monitorze widzi wtedy zmiany w budowie serca i nieprawidłowości w jego pracy.
Na głowicę aparatu (urządzenie w kształcie małego cylindra, które wysyła i odbiera fale dźwiękowe) nakładany jest żel a następnie głowicę przykłada się pod różnymi kątami do klatki piersiowej w okolicy serca. Obrazy powstałe podczas badania nagrywane na nośniku (taśma VHS lub CD-ROM). Projekcje obrazu serca można także wydrukować na specjalnym papierze.
Czasem echo serca wykonuje się przez przełyk, w znieczuleniu miejscowym. Lekarz podaje środek uspokajający i wprowadza głowicę jak gastroskop i pod kontrolą monitora umieszcza na wysokości serca.
