Lecznicze właściwości dziurawca
W średniowieczu przypisywano mu właściwości magiczne i uważano, że chroni przed złymi duchami. Dzisiaj leczy się nim nadpobudliwość, stany depresyjne i wiele innych schorzeń.
Dziurawiec rośnie na łąkach, murawach i terenach podmokłych. Surowcem leczniczym jest górna część rośliny z liśćmi i żółtymi kwiatkami. Zbiera się je do końca września. Ziele dziurawca zawiera hypercynę, kwercytynę, garbniki, sole mineralne i witaminy. Ma szerokie zastosowanie lecznicze, bo działa bakteriobójczo, antydepresyjnie, rozkurczowo i poprawia trawienie.
Warto też znać przeciwwskazania.
Uwaga! Dziurawiec jest rośliną fotouczulającą, dlatego należy go unikać na 2-3 dni przed ekspozycją na słońce (jeśli o tym zapomniałaś, a masz pilne prace na działce, to załóż kapelusz i odzież ochronną, unikniesz plam i pęcherzy na skórze).
Ziela nie wolno łączyć z lekami przeciwdepresyjnymi, obniżającymi cholesterol we krwi, na arytmię serca oraz preparatami, które zawierają żelazo.
W roztworze wodnym zwiększa wydzielanie soków trawiennych, zaś z arcydzięglem łatwiej rozkurcza jelita.
Zioła zmieszaj, wsyp do słoja, zamknij i przechowuj w ciemnej szafce do 3 miesięcy. 1 łyżkę mieszanki zalej szklanką gorącej wody, przykryj i odstaw na 20 minut. Po tym czasie przecedź.
Przy niestrawności pij po 1 szklance ciepłego naparu pół godziny po posiłku 3 razy dziennie przez 3-5 dni. Przy częstych wzdęciach i kolkach jelitowych pij po 1 szklance 2 razy dziennie przez 9 dni.
Proszek: 5 łyżek dziurawca zmiel na proszek i przechowuj w zamkniętym naczyniu w ciemnej szafce do miesiąca.
1/2 łyżeczki proszku zalej 1/2 szklanki gorącej wody i wymieszaj.
Przy niestrawności pij ciepłą wodę wraz z osadem proszku 20 minut po posiłku 2 razy dziennie przez 3-5 dni.
