Na ratunek pęcherzowi

Przyczyną zapalenia dróg moczowych jest najczęściej zakażenie bakteryjne. Zwykle winowajcą jest Escherichia coli - pałeczka okrężnicy, która bytuje w naszym organizmie. Przy niedostatecznej higienie może przedostać się z okolic odbytu przez cewkę moczową do pęcherza. Inny sprawca to chlamydia - bakteria przenoszona drogą płciową. W okresie klimakterium za częste zapalenia dróg moczowych odpowiadają zmiany hormonalne zachodzące w organizmie kobiety.

Stan zapalny tkanek pęcherza wywołuje impuls nerwowy: musimy koniecznie oddać mocz, nawet gdy pęcherz nie jest wypełniony. Biegamy więc często do toalety i ... wszystko, na co możemy liczyć, to zaledwie kilka kropli moczu. Pójście do ubikacji nie uwalnia od odczuwania parcia. Oddawaniu moczu zwykle towarzyszy ból, pieczenie czy kłucie w cewce moczowej. Czasem w moczu widać nawet ślady krwi. Dodatkowo mogą pojawić się bóle podbrzusza, podwyższona temperatura i dreszcze.

Gdy pojawią się pierwsze dolegliwości, dużo pij - nawet szklankę płynu co pół godz. Po to, by wypłukać jak najwięcej bakterii. Rozcieńczony mocz nie będzie wywoływał pieczenia. Najlepiej pić wodę mineralną niegazowaną. Dobry jest rozwodniony (proporcje zależne od gustu) sok z aronii lub czarnej porzeczki. Zwiększa w organizmie stężenie wit. C, która powstrzymuje rozmnażanie się bakterii. Można sięgnąć po gotowe preparaty ziołowe, np. Urogran, Urosept, Fitolizyna. Przyspieszają one zdrowienie. Dolegliwości łagodzą też ciepłe okłady na podbrzusze (poduszka elektryczna, termofor, butelka z ciepłą wodą). I nasiadówki w ciepłej wodzie z dodatkiem naparu z szałwii czy rumianku.

Jeśli po 2-3 dniach domowej kuracji nie odczuwasz poprawy, idź do lekarza. Zapalenie dróg moczowych nie jest niebezpieczne, ale może się rozszerzyć na nerki i narządy rodne. Terapia polega na zażywaniu leku o działaniu przeciwzapalnym. Przy nawracających zapaleniach - antybiotyku. Leczenie trwa zwykle 7-10 dni. Nie wolno go skracać: odstawienie leku może spowodować nawrót choroby. Po zakończeniu kuracji należy zrobić badanie moczu, by upewnić się, że w drogach moczowych nie ma już bakterii chorobotwórczych.

Konsultacja: dr Jacek Tulimowski, ginekolog