Kim była Bernadetta Soubirous? To jej objawiła się „Piękna Pani”

Lourdes to jedno z miejsc kultu religijnego w wierze chrześcijańskiej, które jest najbardziej znane tuż obok Fatimy. To właśnie tam, w niewielkim francuskim miasteczku zimą 1858 roku zdarzyło się coś, co do dziś porusza wiernych na całym świecie.

Wczesnym rankiem 14-letnia dziewczynka z ubogiej rodziny wraz z siostrą i przyjaciółką wyruszyły pod skały znajdującej się na obrzeżach miasteczka, by tam nazbierać chrustu na opał.

Dziewczynki przemierzały uroczą drogę, mijając po drodze strumień, przez który musiały przejść. Bernadetta Soubirous schyliła się, by zdjąć buty, a gdy się podniosła, zaciekawiona szumem wiatru, spojrzała w okolice skalnej groty.

Według relacji Bernadetty zobaczyła tam w niezwykłym świetle kobietę ubraną na biało.

Zaskoczona całą sytuacją dziewczynka nie pomyślała o ucieczce, a o... modlitwie, więc wyciągnęła z kieszeni różaniec i zaczęła go odmawiać. Wówczas świetlista kobieta rzekomo zaprosiła Bernadettę, by ta się zbliżyła, ale dziewczyna nie chciała tego zrobić i postać kobiety zniknęła.

Choć dwie pozostałe dziewczynki nie widziały tego, co ujrzała w swojej wizji Bernadetta, to wiadomość o tym niezwykłym zjawisku rozeszła się po okolicy, a sprawą zainteresowali się natychmiast miejscowi duchowni. 

Bernadetta Soubirous jako dziecko miała często problemy ze zdrowiem, nie pochodziła z bogatej rodziny i nie była wykształcona. Pytana o to, skąd taka łaska boska, odpowiadała, że to Maryja ją wybrała, a przy tym zachowała niezwykłą skromność, mówiąc, że "nie ma żadnego prawa do tej łaski".

Modląc się, Bernadetta nawet podkreślała swoją nikłą rolę w tej sytuacji cudu: "Ty, Królowo Nieba i Ziemi, zechciałaś posłużyć się tym, co jest najmniej warte w oczach świata".

Jednak Matka Boska nie objawiła się w widzeniach Bernadetty tylko jeden raz, a aż osiemnaście. O ile za pierwszym razem spotkanie Bernadetty ze "Świetlistą Panią" widziały tylko jej siostra i przyjaciółka, tak późniejsze jej rozmowy z boską istotą obserwowały już tłumy.

Te zjawiska niepokoiły tamtejsze władze, którym nie podobała się popularność dziewczyny i gromadzące się tłumy. Raz Bernadetta była nawet przesłuchiwana przez komisarza, któremu tłumaczyła, co dokładnie widzi.

Pewnego razu, gdy znów doszło do objawień, w rozmowie z Maryją Bernadetta usłyszała polecenie, że ma obmyć sobie twarz błotnistą wodą, która znajdowała się pod skałą. Umazała błotem twarz, wzięła maź do ust ku zdziwieniu zebranych.

Według relacji zebranych, to wtedy spomiędzy skał miało wypłynąć czyste źródło wody. Od tego momentu woda wypływająca w Lourdes uznawana jest za świętą i posiadającą właściwości lecznicze.

Do tej pory zostało zgłoszonych wiele przypadków uzdrowień następujących rzekomo po wypiciu cudownej wody z Lourdes. Nic więc dziwnego w tym, że do dziś przyjeżdżają tam tłumy wiernych, którzy pragną napić się wody z cudownego źródła.

Maryja w swoich spotkaniach z Bernadettą Soubirous prosiła o modlitwę za grzeszników, o pokutę i prosiła, by w miejscu objawień zbudowano kaplicę, co też uczyniono.

W trakcie rozmów "Piękna Pani" wyjawiła także swoje imię: "Jam jest Niepokalane Poczęcie", czego Bernadetta nie zrozumiała i powtórzyła to księdzu.

Te słowa miały być potwierdzeniem dogmatu o Niepokalanym Poczęciu, którzy stworzył cztery lata przed tym wydarzeniem Pius IX.